تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: جمال سوزنده‌مقدم، متولد ۱۳۵۵ در تبریز است. نقاشی را از نوجوانی آغاز کرد و در هنرستان هنرهای زیبای میرک تبریز این رشته را به صورت آکادمیک فراگرفت.
سوزنده کارشناسی و کارشناسی‌‌ارشد را در رشته نقاشی از دانشکده هنر و معماریِ دانشگاه آزاد تهران گرفته است. او در بیش از نود نمایشگاه گروهی و انفرادی حضور داشته‌است که ازجمله آن می‌توان به جشنواره هنرهای تجسمی فجر، دوسالانه‌ی نقاشی ایران، نمایشگاه بین‌المللی نقاشان جهان در سوئد و هفته‌ی فرهنگی تبریز در تاجیکستان اشاره کرد.
همچنین در جشنواره‌ها و رویدادهای مهمی از جمله اکسپوی تبریز، جشنواره‌هنرهای تجسمی استان آذربایجان شرقی و جشنواره سراسری خوارزمی به عنوان داور حضور داشته است.
از سمت‌های اجرایی سوزنده‌مقدم می‌توان به عضویت در هیئت رئیسه‌ی انجمن هنرمندان تجسمی تبریز، دبیر علمی و اجرایی جشنواره سراسری نقاشی مکتب تبریز معاصر و همچنین برگزاری نمایشگاه سالانه‌ی نقاشی تبریز اشاره کرد.
وی علاوه بر نقاشی در حوزه‌های مجسمه‌سازی، سفالگری و طراحی صحنه تئاتر و فیلم نیز فعالیت می‌کند و سال‌ها تدریس مستمر در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های معتبر را در کارنامه‌ی هنری خود دارد.
جمال سوزنده مقدم در نمایشگاه خون مایه سعی دارد نوعی دیگر از برقراری ارتباط را مطرح کند، از این رو مخاطب خود را به کشف ناشناخته‌ها و شناخته‌هایی دعوت می‌کند که به صورت روزمره با آن مواجه می‌شود.
در واقع مخاطب به هنگام ورود به نمایشگاه در وهله نخست متوجه تفاوت‌ها و تمایزهایی می‌شود که نشات گرفته از نوع نگاه هنرمند و نحوه‌نگارش و بهره‌گیری از ابزار هنری است.
این بهره‌گیری و بهره مندی بصری تا جایی پیش می‌رود که نقطه‌ی عطفی است برای شروع و ادامه هر آنچه استنباط بازدیدکنندگان است. به عبارتی خون مایه یک آزادی نگاه و نوعی رهایی با خود به همراه دارد که به مخاطب اجازه‌ی تفکر و اندیشیدن می‌دهد.
تفکری که حاصل آن بازی کردن در یک فیلم سینمایی هیجانی است که نقش اول و اصلی آن را خود مخاطب بازی می‌کند و هنرمند در اینجا به یک کارگردانی بصری پرداخته‌است.
فضایی حزن‌انگیز و اعتراضی که در زیر لایه‌های درخشان رنگ و خط پنهان شده است. فراز و فرود هایی که مخاطب را به یاد فیلم یکشنبه‌های غم انگیز می‌اندازد، درواقع بایدها و نبایدهایی که بر اثر فشار زمان و مکان بر افراد تحمیل می‌شود و در نهایت فرد به خیال‌پردازی برای آینده‌یی روشن روی می‌آورد.
در پیکره‌بندی و پایه و اساس آثار جمال سوزنده مقدم مخاطب بیشتر با دو عنصر خط و توده عظیم رنگی قرمز مواجه است که به خودی‌خود گویای اصل و کل مطلبی است که هنرمند تلاش بر بیان آن داشته است.
این دو اصل با توجه به آنچه در استیتمنت آمده به پرداختن به یک بهای گزاف و گران اشاره مستقیم دارد.
در استیتمنت نمایشگاه به قلم خود هنرمند آمده‌است:
انگار زیستن سرشار از تبادل است، کسب چیزی در برابر چیزی دیگر، گاه ارزنده و رضایت بخش و گاه به بهای گزاف و گران و حتی حاصلی موقت، غیر عبدی و فانی. انگار تمام عمر و جان آدمی صرف تبادل می‌شود.
بسیار چیزهایی که به خون دل و بهای جان به دست می‌آوری خیالی بیش نبوده‌است. معامله جان و زمان در دست با متاعی فانی.
آثار حاضر در مجموعه "خون‌مایه" نمایشگر ذهنیتی است که در آن تکرر فرایندهای خوش و ناخوش به وفور وجود دارد. این وجودیت در بیشتر آثار به فانی بودن و نابودی اشاره دارد که توسط بشر امروز و یا از روی قدرت و توانایی صورت می‌گیرد.
در مواردی خود فرد باعث آن می‌شود و از وجهی دیگر اگر به آن نگاه شود خبر چین‌ها هستند که سبب این نابودی می‌شوند. در این مجموعه مخاطب با کمی درنگ و تامل در مقابل آثار به نگاه پرندگانی دست پیدا می‌کند که بیشتر شبیه به کلاغ هستند.
با توجه به اینکه کلاغ یک المان مقدس است و از طرفی دیگر بیان خبرچین می‌تواند باشد، در اینجا به دو وجه معنایی متفاوت اشاره دارد که همین امر سبب می‌شود تا وجود آرایه ادبی ابهام و ایهام در آثار بیش از پیش ماهیت گیرد و خودنمایی کند.
از این رو مخاطب بیشتر به کند وکاو زیرساخت‌های معنایی و تئوریک آثار می‌پردازد و تا جایی پیش می‌رود که فرآیندهای بصری درهم آمیختگی و اجبار را به نمایش می‌گذارند.
از طرفی دیگر سبک و سیاق کاری هنرمند به بازگذاشتن ذهن مخاطب کمک شایانی کرده‌است که در سطوح و بافت‌های رنگی آبستره و نگاه اکسپرسیونیست انتزاعی که در هیجانات خطی و نوع قلم گزاری او در آثار مشهود است منتهی می‌شود و راه را برای درک نگاه هنرمند به آنچه در اجتماع امروزی چه بزرگ و چه کوچک باز می‌گذارد.
همه‌ی این عوامل سبب می‌شود تا درون مایه ایی از آثار برون ریزی کند که نوع نگاه سیاسی هنرمند به جوامع سوسیالیستی و فئودالیستی و آنچه زیر پوست آن می‌گذرد شامل آن می‌شود.
گاهی نیز بیانگر یک دیدگاه مارکسیستی حاکم است که پرده‌ایی بر روی همه‌چیز کشیده شده است تا افراد حاضر در یک جامعه از اصل وقایع پیش آمده باخبر نباشند و تنها به زندگی روزمره‌خود بپردازند.
هنرمند برای بیان مفاهیم گفته شده از رنگ و فرم های آبستره، همچنین برای نمایش و بیان زمان و مکانی خیالی یا فانی از اکسپرسیونیست انتزاعی بهره گرفته است و با بازی این دو اصل اجرایی در نهایت به نحوی یک نگاه اگزیستانسیالیستی را به نمایش در آورده‌است. این نوع دیدگاه از آگاهی هنرمند به مرگ مشخص می‌شود که با نوع برخورد و ضربات قلم و رنگ بر اهمیت و شدت آن می‌افزاید.
آثار در مجموعه در خون مایه به روش میکس مدیا بر روی بوم و چوب اجرا شده‌اند که متریال و نوع اجرا به بیان دیدگاه های مختلف کمک بسزایی کرده‌است.
نمایشگاه انفرادی جمال سوزنده مقدم با عنوان "خون مایه" از تاریخ ۷ دی ماه ۱۴۰۳ تا تاریخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳ در گالری بینش به آدرس: تهران، جنوب چهارراه پارک‌وی، کوچه خاکزاد، پلاک ۲۳ برگزار است.