تجسمی آنلاین: شروین کندری: گو آنکه پیشتر هنرمندان مطرحی همچون منوچهر معتبر و یا حتی مهدی احمدی با نگاهی دیگر و یا نمونه خارجی آن ادوارد هاپر و نورمن لاندین به باین دیالوگ با مخاطبان خود پرداخته اند؛ ابیضی نیز در نمایشگاه «گستره تهی- استودیو۰۳-۰۲ » به دنبال همین خط فکری است.
مجموعه به نمایش در آمده همچنان که هنرمند در معرفی آثار خود اذعان دارد به سان یک سمفونی منظم عمل کرده که ضربات قلم و پالت رنگی در آن به شکل نت و ضرب آهنگ خودنمایی می‌کنند.
با نگاهی دیگر می توان به این نکته اشاره کرد که در واقع هنرمند با بهره‌گیری از کنتراست تیرگی و روشنی یک فراز و فرود موسیقایی ایجاد کرده که گاهی با نمایش یک چهارچوب از در و دیوارها سکوت به حساب می‌آید. سکوتی که به مخاطب اجازه تامل و فکر کردن در خصوص روند نمایشگاه و درک بهتر آن را می‌دهد.
پرویز ابیضی در مجموعه آثارش با عنوان گستره تهی سعی در برقراری ارتباطی نزدیک‌تر با مخاطب خود دارد. گویی مخاطبانش را به حریم شخصی خود دعوت کرده و رخدادها و روزمررگی‌های پیش آمده در آتلیه شخصی خود را با آن‌ها به اشتراک می‌گذارد.
این اشتراک گذاری تا آنجا پیش می‌رود که مخاطب به هنگام ورود به نمایشگاه در وهله نخست احساس ورود به یک فضای شخصی و آتلیه یک هنرمند را دارد و هرچه جلوتر می‌رود این حس در او عمیق تر خواهد شد.
پرویز ابیضی متولد ۱۳۶۳ در تبریز است. کارشناسی نقاشی از دانشگاه شاهد در سال ۱۳۸۹ و کارشناسی ارشد خود را در رشته نقاشی از دانشگاه سوره سال ۱۳۹۴ گرفته‌است. تا کنون در بیش از چند نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از ایران شرکت کرده‌است.
هنرمند در این مجموعه سعی در به نمایش گذاشتن تجربه زیسته خود در آتلیه‌اش را دارد و این به آن معناست که تمامی المان‌ها و عناصر بصری بازتابی از یک فضا و لحظه‌های مختلف در آن هستند.
لحظاتی که در آن‌ها دو وجه داشتن آرامش و نداشتن آن که بهم ریختگی درونی گاه و بیگاه هنرمند باشد معنا می‌گیرد.
از طرفی دیگر هنرمند در گستره تهی روزمررگی‌اش را با مخاطب در میان می‌گذارد. آمد و رفت‌ها، گاهی بهم ریختگی و یاگفت و شنودهایی که با رنگ و قلم ماهیت بصری پیدا کرده‌است. این نوع دیدگاه اولین باری نیست که نگاه هنرمندان را به سمت و سوی خود جذب می‌کند، جذابیت این نوع نگاه در این بخش خلاصه می‌شود که هر هنرمندی از روزنه‌ایی متفاوت به آنچه در پیرامونش می‌گذرد، می‌نگرد.
در این مجموعه هنرمند نیز با بهره گیری از پالت رنگی اکسپرسیونیستی از سکوت و خلوتی موجود در کادر می‌کاهد و در اوج آرامش با ضرب قلم های اکسپرسیونیستی اش به آن هیجان می‌بخشد.
کادر بندی در مجموعه اثر گستره تهی به نحوی پیش رفته است که برای مخاطب هنرمندانی همچون ادوارد هاپر و نورمن لاندین را یاد آور می‌شود. یادآوری که همچون ادوارد هاپر گویی سکانسی از یک فیلم سینمایی را به تصویر می‌کشد و از سویی دیگر دیوارها با تمامی کمی و کاستی هایش نگاه مخاطب را به سمت آثار لاندین سوق می‌دهد.
ناگفته نماند که ثبت لحظات در این مجموعه از نگاه هنرمند شبیه به دوربین عکاسی است که هنرمند از درون آن به نقاط مختلف نگاه کرده‌است و در زمان مشخص به محض دیدن دیتیل مورد علاقه عکس را گرفته‌است با این تفاوت که ابزار اجرایی او به جای دوربین حرفه‌ایی با لنزهای مختلف رنگ، قلم و بوم بوده است.
در استیتمنت نمایشگاه به قلم خود هنرمند آمده است:
فضا گستره‌ایی است که ابعاد جسمانی، روانشناختی و مکانی- زمانی را همزمان در خود تعریف می‌کند؛ گاه تهی و گاه پر است. برای من این گستره در شکل، رنگ و ماده تعریف می‌شود. از دوسال گذشته، فضای استودیو موضوع طیف وسیعی از کارهای من است. تجربه‌هایی که برای درک بهتر مفاهیم نقاشی در فضای پیرامونم شکل گرفته‌است.
با توجه به آنچه در استیتمنت آمده است مخاطب آثار آقای ابیضی با یک واقعیتی مواجه می‌شود که بیشتر در قالب فرم، محتوا، رنگ و فضا است.
به عبارتی دیگر هنرمند هرآنچه را که به تصویر کشیده‌است، بازتابی از تفکرات شخصی او محسوب می‌شود. خلوتگاهی که مخاطب برای درک بهتر آن و ارتباطش با آنچه در فضای تجسمی با عنوان شکل گرایی از آن یاد می‌شود و تا به اینجا به چند مورد از آن اشاره شده‌است.
باید به لایه‌های زیرین آثار موجود دست پیدا کند که در پی آن به چند وجهی بودن این مجموعه پی خواهد برد. از طرفی دیگر آثار در این مجموعه همچون یک سمفونی عمل می‌کند که ضربات قلم و پالت رنگی در آن به شکل نت و ضرب آهنگ خودنمایی می‌کند.
در واقع هنرمند با بهره‌گیری از کنتراست تیرگی و روشنی یک فراز و فرود موسیقایی ایجاد کرده است که گاهی با نمایش یک چهارچوب از در و دیوارها سکوت به حساب می‌آید. سکوتی که به مخاطب اجازه تامل و فکر کردن در خصوص روند نمایشگاه و درک بهتر آن را می‌دهد.
در آثار مجموعه گستره تهی مخاطب تنها با چند اثر نقاشی که فقط در زمینه هنرهای تجسمی باشد مواجه نمی‌شود.
هنرمند به نحوی به خلق آثار پرداخته است که گویی به کارگردانی یک فیلم هنری پرداخته‌است و در آن سکانس‌ها و پلان‌های گوناگون و برجسته توسط یک عکاس به ثبت رسیده است و موسیقی متن موجود در آثار نیز احساس می‌شود. از این‌رو هنرمند توانسته حتی موسیقی که هنگام خلق اثر در حال پخش شدن بوده است را با مخاطب خود به اشتراک بگذارد.
نمایشگاه نقاشی پرویز ابیضی با عنوان گستره تهی- استودیو۰۳-۰۲ از تاریخ ۲ آذرماه ۱۴۰۳ تا تاریخ ۱۲ آذرماه ۱۴۰۳ در گالری باشگاه به آدرس: خیابان کریم‌خان زند، خیابان حسینی، کوچه‌دوازدهم، پلاک۱۳ واحد ۳ برگزار است.