به گزارش تجسمی آنلاین، در این اثر روح رمانتیسم، یک چهره تنها را به تصویر می کشد که بر فراز پرتگاه سنگی ایستاده و به آن خیره شده و چشم انداز وسیع و پوشیده از مه را تماشا می کند .
کاسپار داوید فردریش نقاش منظره‌پرداز آلمانی و از پیشگامان جنبش رمانتیسیسم در اوایل قرن نوزدهم در ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ در گرایفسوالد به دنیا آمد .
فردریش بیش از همه به خاطر ترسیم مناظر پر رمز و راز و تمثیل‌گونه شناخته می‌شود. در این نقاشی‌ها معمولاً انسانی به حالت تأمل در مقابل آسمان شب، مه صبحگاهی، درختان خشکیده یا ویرانه‌های گوتیک ایستاده‌است. علاقه اصلی فردریش تأمل در طبیعت بود و در آثار عمدتاً ضد کلاسیک و نمادین خود می‌کوشید پاسخی سوبژکتیو و عاطفی به جهان طبیعی بدهد.
فردریش در شهر گرایفسوالد متولد شد که در آن زمان تحت حاکمیت سوئد بود. او تا سال ۱۷۹۸ در کپنهاگ درس خواند و سپس در درسدن ساکن شد.
او در زمانه‌ای می‌زیست که در سراسر اروپا موجی از دلسردی و نومیدی نسبت به جامعه ماتریالیستی ایجاد شده و گرایش و علاقه جدیدی نسبت به معنویت در حال شکل‌گیری بود. این حرکت و تغییر معمولاً از طریق بازاندیشی در مورد جهان طبیعی ابراز می‌شد، برای مثال هنرمندانی مانند ویلیام ترنر و جان کانستبل تلاش می‌کردند در آثار خود طبیعت را خلقتی معنوی و روحانی تصویر کنند که در مقابل مصنوعیت تمدن بشری قرار گرفته‌است.
آثار فردریش خیلی زود باعث شهرت او شد و هنرمندان هم‌دوره او مانند مجسمه‌ساز فرانسوی، دیوید دی‌انجرز، فردریش را نقاشی می‌دانستند که «تراژدی منظره» را کشف کرده‌است.
اما محبوبیت آثار فردریش در سال‌های آخر عمرش کاهش یافت و او در گمنامی از دنیا رفت. آلمان در اواخر قرن ۱۹ با شتاب در حال حرکت به سوی مدرنیته بود و حسی از فوریت در آثار هنری این دوره به چشم می‌خورد، بنابراین طبیعی بود که نقاشی‌های تأمل‌برانگیز و پر از سکون فردریش، منسوخ و متعلق به گذشته تلقی شود.
در اوایل قرن بیستم، آثار فردریش دوباره مورد توجه قرار گرفت و در ۱۹۰۶، نمایشگاهی از ۳۲ تابلوی او در برلین برپا شد. پس از آن اکسپرسیونیست‌ها آثار فردریش را کشف کردند و در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰، سورئالیست‌ها و اگزیستانسیالیست‌ها نیز به آثار فردریش توجه بسیار نشان دادند.
ظهور نازیسم در اوایل دهه ۱۹۳۰ باعث شد علاقه و توجه به آثار فردریش احیا شود اما این دوره چندان نپایید و پس از سقوط رژیم نازی، آثار فردریش که با این دوره از تاریخ آلمان عجین شده و دارای ابعاد ناسیونالیستی قلمداد می‌شد، بار دیگر مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت.
بالاخره در دهه ۱۹۷۰ فردریش جایگاه خود به عنوان چهره برجسته جنبش رمانتیک آلمان و نقاش برجسته بین‌المللی را بار دیگر به دست آورد.