به گزارش تجسمی آنلاین، برخی معتقدند که روز تولد لئوناردو داوینچی را باید روز جهانی خلاقیت و نوآوری نامید تا در این روز مردم تشویق شوند که نگاهی عمیق تر داشته باشند و بتوانند خلاقیت درونی خود را کشف کرده و آن را به کار بیاندازند. لئوناردو داوینچی یک هنرمند و مهندس رنسانسی بود که به دلیل نقاشی های بی نظیرش، مانند:مونالیزا و ساخت ماشین پرنده معروف شده بود.

لئوناردو داوینچی یک نقاش، مجسمه ساز، آرشیتکت، مخترع و مهندس رنسانسی بوده است. چنانچه در ابتدای این بخش از نمناک هم اشاره شد او ذهن بسیار خلاق و هوش بالایی داشت که در مورد قوانین علمی و طبیعت مطالعه می کرد که در رابطه با کارش، اطلاعات زیادی را جمع آوری کرده بود. نقاشی ها و دیگر آثار او تاثیر بسیار زیادی روی هنرمندان و مهندسان در طول قرن های مختلف گذاشتند.

او در یک خانه روستایی در ایتالیا به دنیا آمد که تقریباً ۱۸ مایل از غرب فلورانس فاصله داشت. تاریخ تولد او ۱۵ اوریل سال ۱۴۵۲ است. نام پدر او پیرو و نام مادرش کاترینا بود.

پدر لئوناردو یک ملاک و صراف ثروتمند به نام سر پیرو فروزینو دی آنتونیو داوینچی بوده و مادرش از یک خانواده کشاورز بوده است. برخی از کارشناسان تاریخی معتقدند مادر او کنیز یا کلفت خود «سر پیرو» بوده است و این دو نفر هیچ گاه با هم ازدواج رسمی نکردند.

پدر و مادر لئوناردو از هم جدا شدند و لئوناردو تا پنج سالگی با مادرش زندگی کرد و در سن ۵ سالگی به محل اقامت پدرش، در نزدیکی وینسی رفت که عمو و پدربزرگش آن جا زندگی می کردند. براساس نوشته های خود او رابطه عاطفی او و مادرش پس از این، تنها به فرستادن نامه محدود می شده و رابطه او با پدرش بسیار عمیق تر بوده است.

او هیچ گاه تحت آموزش رسمی قرار نگرفت و به جای آن، توانست در خانه خودشان، تحصیلات خودش را در زمینه خواندن و نوشتنِ ساختار پایه ریاضی آغاز کند. داوینچی در محیط روستایی توسکانی بزرگ شد و شیفته طبیعت شد و در همان سنین کودکی استعداد هنری اش بر همگان مشخص گشت.

بر اساس دستنوشته های او داوینچی علاقه عجیبی به ویژگی های آب، پرواز پرنده ها و رفتار جانورها داشته و درک او از طبیعت چیزی فراتر از درک ما بوده است.

وقتی لئوناردو به نوجوانی رسید، قرار شد به فلورانس برود و نزد یکی از نقاشان بزرگ آن شهر یعنی آندره آدل وروچیو تحت تعلیم قرار بگیرد. او تقریباً در سن ۱۴ سالگی توانست مهارت های فنی خود را شامل کار با فلز، هنر چرم، بافت فرش، نقاشی و مجسمه سازی ارتقا دهد.

داوینچی می توانسته از راست به چپ بنویسد و نوشتن را از صفحه آخر شروع کند و آخر سر به اول بحث برسد، به همین خاطر برخی در آن زمان او را مرتد می خواندند و می گفتند این کار به این منظور انجام می شده که کسی از رمز و راز کارهایش باخبر نشود.

لئوناردو گر چه بیشتر مواقع نامه هایش را هم بلند بلند می خوانده تا بقیه بنویسند اما در زمان سرحال بودن خطاطی نیز می کرده است.

داوینچی در سن ۲۰ سالگی جزء اعضای اصلی هنری در فلورانس معرفی شد و توانست تا ۵ سال با مراکز بزرگ هنری همکاری کند. او تقریباً با کمک دانش آموزانش توانست یک کلیسای هنری را تکمیل کرده و دیوار های آن را نقاشی کند؛ دیوار هایی که عکس فرشتگان روی آن به تصویر کشیده شده بود.

لئوناردو داوینچی به خاطر استعداد های هنری اش معروف شده است. به همین دلیل آثار نقاشی او بیش از هر کار دیگری معروف هستند. نقاشی او در زمینه های مختلف بسیار متنوع بود و نمی توان او را در یک حوزه معرفی کرد. مشهورترین آثار لئوناردو داوینچی، نقاشی مونالیزا است و سایر نقاشی های معروف او عبارتند از:

هنر و علم در ذهن لئوناردو داوینچی باعث ایجاد چنین نقاشی شد و این اتفاق در سال ۱۴۹۲ رخ داد و باعث شد که او بتواند با استفاده از اشکال مربع و یک دایره، یک نقاشی بی نظیر خلق کند. هنوز هم مطالعات روی نوع طراحی های لئوناردو داوینچی در حال انجام است.

تقریباً در سال ۱۴۹۵ شام آخر توسط لئوناردو داوینچی تکمیل شد. شاهکار هنری او سه سال به طول انجامید. در این نقاشی دوازده فرد سر میز شام به تصویر کشیده شده اند که حالات صورت این افراد و زبان بدنشان، نشان دهنده هنر بالای ایشان است.

در سال ۱۵۰۳ داوینچی شروع به کشیدن معروف ترین نقاشی خود کرد که به معروف ترین نقاشی در کل دنیا تبدیل شد که در آن لبخند روی یک صورت پرتره از یک خانم به تصویر کشیده شد.

مونالیزا تصویر همسر یک تاجر فلورانسی است. نام اصلی این خانوم به زبان ایتالیایی لا گیکوندا می باشد که این فرضیه را به اثبات می رساند. بعضی از آثار تاریخی بر این باور هستند که این مرد قصد داشته برای تولد نوزادشان عکس پرتره همسر را به او هدیه دهد. یعنی زمانی که این نقاشی از خانم کشیده شده، باردار بوده است.

برخی نیز اعتقاد داشتند که این زن، اسفورتزا، کاترین، مادرش، کاترین بوتی دل وکا یا حتی خواهر ناتنی اش بیانکا بود. برخی اعتقاد دارند که مونالیزا یک پرتره از خود داوینچی است و توانسته اند این را با جا به جایی دو چهره در کامپیوتر نشان دهند.

داوینچی بسیار آرام و سر حوصله نقاشی می کرد و به همین دلیل خیلی از کارهایش هیچ وقت تمام نشد. تابلوی باکره و کودک و سنت ژروم در بیابان از کارهای تکمیل نشده او هستند.

جذاب ترین و معروف ترین کار ناتمام داوینچی تابلوی ستایش مغان است که در سال ۱۴۸۱ رها شد و از سال ۱۶۷۰ در کالری یوفیزی فلورانس نگهداری می شود. گفته می شود داوینچی در آن تصویری از خودش را کشیده است.

داوینچی پس از ترک فلورانس به میلان رفت تا درآمد کسب کند و به این منظور به لودویک اسفورتزا، دوک میلان نزدیک شد. این دو نفر ساخت مجسمه برنزی یک اسب جنگی غول پیکر را آغاز نمودند که این پروژه هنگام حمله فرانسه به ایتالیا رها شد.

همه طرح های داوینچی برای دوک میلان یک اسب جنگی بزرگ نبود بلکه زمانی که او سفارش ساخت اسب را گرفت، چهار طرف دیگر شامل دستنوشته ها و طراحی هایی برای ساخت توپ ها، ماشین های دودزا، پله ای متحرک و البته وسایل نقلیه مسلح شده برای ساخت ابزار جنگی داشت.

به طور تاریخی ابداع چتر نجات به داوینچی نسبت داده می شود اما نویسنده ای ناشناس قبل از داوینچی یک چتر نجات هرمی شکل را با یک قاب چوبی به تصویر کشیده است اما چتر نجات داوینچی بسیار پیچیده تر بوده است.

یک چترباز انگلیسی به نام آدریان نیکولاس چتری درست همان طور که داوینچی طراحی کرده بود، را ساخت و با آن پرید تا ثابت کند که چتر نجات لئوناردو کار می کند.

گاری اولین خودروی طراحی شده بشر بوده است. از روی طراحی های داوینچی می شود فهمید که این گاری فقط می توانسته به سمت راست بپیچد. تا دهه ۹۰ قرن گذشته چگونه کار کردن گاری بر کسی مشخص نبود اما پروفسور کارلو پدرتی دریافت گاری از طریق مکانیسم دیگری با فنرها کنترل می شود و مستقیما به وسیله فنرها حرکت نمی کند.

او در سال ۱۴۸۲ یک چنگ موسیقی از جنس نقره ساخت که جزء اختراعات اش محسوب می شود. بعد از انجام این کار استعداد های شگفت انگیزش در زمینه خلق آثار هنری مشخص شد. او ذهن خلاقی داشت.

لئوناردو همواره به عنوان کسی که هلی کوپتر و مفهوم پرواز عمودی را ابداع کرد، شناخته می شود. لئوناردو داوینچی توانست با تلاش های زیادش به اختراع ماشین پرنده بپردازد. ماشین پرنده ای که شبیه به دوچرخه ها بود و همزمان یک نوع هلیکوپتر هم محسوب می شد و شاید این مشهور ترین اختراع لئوناردو داوینچی باشد.

داوینچی که در قرن بیستم این هلی کوپتر را ساخت، در دست نوشته های خودش نوشته، این چرخ پرنده می توانسته پرواز کند اما این عمل غیرممکن بوده چرا که نیروی ماهیچه های انسان برای بالا نگه داشتن این ماشین در هوا ناکافی بوده است.

لئوناردو داوینچی علم و هنر را از یکدیگر جدا نمی دانست و عقیده داشت که این دو به یکدیگر گره خورده اند و هر چقدر یک هنرمند بیشتر مطالعه کند، به هنرمند بهتری تبدیل خواهد شد . او حتی در زمینه مهندسی در ارتش هم مشغول به کار بود و در کنار آن، به انجام کار های هنری هم می پرداخت.

مسلسل طراحی شده لئوناردو هیچ شباهتی به مسلسل های کنونی ندارد و شامل ۳۳ لوله بوده که از درون ۱۱ لوله در سه ردیف شلیک می شوند. این ماشین هم هیچ گاه ساخته نشد اما در قرن نوزدهم اولین نمونه از مسلسل ها با الهام از ماشین لئوناردو ساخته شدند.

تانک اولین بار توسط داوینچی طراحی شد. تانک یا خودروی زرهی لئوناردو می توانسته چندین سلاح و توپ را حمل کند و توسط نفری که داخلش بوده، رانده شود اما این تانک قادر به حرکت بوده و طراحی داوینچی مشکل داشته است، شاید هم او برای تبدیل کردن طرح تانک به یک راز از عمد این ماشین را ناقص طراحی کرده بود تا کسی نتواند آن را بسازد.

لئوناردو در شصت و هفت سالگی، در روز دوم می سال ۱۵۱۹ میلادی به دلیلی نامشخص از دنیا رفت و در کلیسای کوچک سنت فلورنتین در قلعه سلطنتی دی آمبویز دفن شد اما بعدا در جریان انقلاب فرانسه این کلیسا تخریب و جسد لئوناردو هم گم شد. شاعری به نام آرسن هوسایه در سال ۱۸۶۳، اسکلت او را پیدا کرد.

در حالی که بازویش خم شده بود و جمجمه اش بسیار پهن بود. او و دیگران شروع کردند به جمع آوری استخوان ها و در کنار آنها یک تکه کاغذ پیدا کردند که رویش نوشته بود EO DUSVINC که شاید تلفظ لاتین لئوناردو داوینچی باشد. با جمع آوری استخوان ها معلوم شد که همه اجزا وجود دارند غیر از استخوان شست او که هنوز هم پیدا نشده است.

دانشمندان برای اینکه به یقین برسند جسد متعلق به داوینچی بوده است، به بررسی دی ان ای خواهند پرداخت. به همین دلیل قرار شده با پیدا کردن DNA داوینچی بزرگ از روی رد احتمالی انگشتانش روی یکی از مشهورترین تابلوهای او یعنی «ستایش مغان» بفهمند که آیا جسدی که در قبر فعلی او قرار دارد، متعلق به خودش است یا نه و علاوه بر آن بتوانند با مطابقت این DNA با DNA خویشاوندان باقیمانده از او، مشخصات ظاهری او را بازسازی کنند.