تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: پرنیان پور در تاب آوری به گونه ای به دنبال نشان دادن حالات و عواطف درونی خود ازاغراق بصری به گونه‌ایی تجریدی و انتزاعی گاهی همراه با آبستره بوده است. 

 سارا پرنیان پور متولد ١٣٥٧ شمیران، تهران است. فارغ التحصیل رشته نقاشى از دانشگاه هنر تهران و رشته گرافیک از دانشگاه آزاد تهران مرکز به طور همزمان در هر دو دانشگاه ورودی سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ بوده‌است.  نقاشى را از ١٠ سالگى نزد مرحوم استاد محمود جوادى پور شروع کرد و بعدها به توصیه ایشان با استاد على فرامرزى تا قبل از ورود به دانشگاه هنر را پیش ایشان ادامه داد.

در دانشگاه هنر نقاشی را زیر نظر اساتید بزرگى چون منوچهر معتبر، مرحوم ایرج زند، استاد ذابحى، استاد مهدى حسینى ، استاد صادق زاده و… آموزش دید و در آن دوره سال ٧٨ نمایشگاه نقاشى انفرادى نزد گالرى والى داشت و بعد از آن بیشتر تمرکز خود را روى گرافیک گذاشت. 

پرنیان پور پس از حدود ١٥ سال با عنوان مدیر هنرى و مدیر آتلیه گرافیک با آن خداحافظى کرد و ترجیح داد  نقاشى را که قلبا همیشه بیشتر دوست داشت ادامه دهد. 

نزد استاد احمد وکیلى رفت و حدود یک سال و نیم شاگردی ایشان را کرد و عمیقا اعتقاد داشت فهم و درکى که تا به امروز از طراحى و نقاشى دارد را مدیون ایشان و تدریس سخاوتمندانه ایشان است. بعد از مهاجرت به کانادا به طراحى و نقاشى طبیعت روى آورد. تاکنون چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران، تورنتو، ایتالیا و پاریس داشته‌است.

وی درباب مجموعه اخیر خود با عنوان تاب آوری  در گالری آریا اینگونه توضیح می‌دهد: از آنجاییکه معتقد است نقاشى بازنمایى و بازگویى درون نقاش است ، با بالاتر رفتن سن و تجربه و تغییر نگاهش به زندگى، نقاشیهای او ترجمه اى از درون اکنون است که به شدت علاقه به ساده گویى و صراحت و تمرکز بر حال و آینده به دور از هرگونه حاشیه و زیاده گویى دارد. 

مجموعه تاب آورى به گونه اى بازنمایى تجربه زیست او در این بازه زمانى است.

مخاطب به هنگام ورود به این رویداد تجسمی بی‌تردید متوجه کش مکش‌ها و فرازونشیب‌هایی می‌شود که هنرمند در زندگی شخصی و هنری خود با آن‌ها مواجه شده و گاهی نیز سعی بر غلبه کردن بر آن‌ها را داشته‌است. 

این نوع رویکرد از آنجایی شکل می‌گیرد که سارا پرنیان پور نگاهی متفاوت به طبیعت پیرامونش دارد. درواقع مبنای کار او شکل‌گیری و نمایش آنچه با عنوان زشتی و زیبایی تعریف می‌شود نیست، بلکه اگر مخاطب با دقت بیشتری به آثار پرنیان پور نگاه کند متوجه عمق معنایی و زیرساختی آن خواهد شد. 

عمقی تعریف ناپذیر و احساسگرا که احساس درونی هنرمند هنگام خلق اثر را به مخاطب انتقال می‌دهد و در پی آن بیننده متوجه رخدادهای خارج از متنی می‌شود که توسط خطوط عمود و افقی موجود در اثر توسط هنرمند به آن‌ها اشاره می‌شود. رخدادهایی که می‎تواند خوب یا بد تفسیر شود ، ولی به هر دلیلی پیرامون هرشخصی پیش می‌آید و وجود دارد.  

از آنجاییکه آثار حاضر در این مجموعه به دو بخش طراحی و نقاشی تقسیم شده است، به عبارتی دیگر باهم در آمیخته و کنار هم به نمایش در آمده‌اند.

همانطورکه پیشتر اشاره شد هنرمند با استفاده از خطوط بصری صحبت از رخدادی می‌کند که فراتر از عناصر بصری موجود در کادر است و سعی در به نمایش گذاشتن نادیده‌هایی دارد که گاهی بازنمایی ذهنی معنا می‌گیرد.

این بازنمایی در پشت لکه‌های رنگ و خطوط و سطوح موجود از آنچه تا به امروز در فضای تجسمی آبستره و انتزاع نام می‌گرفت پا فراتر می‌گذارد و به بازگویی ناگفته‌های روان شناختی می‌پردازد. 

درواقع اشاره به عمیق‌ترین لایه‌ی احساسی هر فرد می‌کند که در دنیایی فراتر از واقعیتی که انسان در آن حضور دارد معنا و مفهوم می‌گیرد و از ابهامات آن کاسته می‌شود. باید در نظر داشت‌که هنرمند بدون در نظر گرفتن هیچ‌گونه قصد و موردی به خلق آثار این مجموعه دست زده‌است به همین دلیل آثار آبستره هرگز مشمول نقد منطقی نمی‌شوند.

از طرفی دیگر در استیتمنت نمایشگاه تاب آوری به قلم محمودرضا بهمن‌پور آمده‌است:

" سارا پرنیان پور در نقاشی‌های خود هم‌زمان دوگونه نقاشی را پیش روی ما قرار می‌دهد؛ بازنمایی طبیعت و انتزاع نقاشانه. نقاشی‌های بازنمایانه‌او طبیعتی در مرز میان آشفتگی و آرامش و خروش و سکون را به تماشا می‌گذارد. از سویی دیگر آثار آبستره و انتزاعی او طبیعتی نامعین و ناشناخته را نمایش می‌دهد. 

پرنیان‌پور در هر دو گونه نقاشی‌هایش با واقعیت فاصله دارد. او تصاویری خلق می‌کند که گویی بازتاب ذهن پرغلیان هنرمندی با تشویش‌ها و نگرانی‌هایی است که در نهایت به آرامشی عمیق بدل می‌شود. امواج توفانی درون نقاش به سرعت به ساحل آرامش می‌رسد. آنچه در این دوگانه رخ می‌دهد خلق تصویری از طبیعتی جاری در وجود او است. آثار وی از عشق به طبیعت حکایت می‌کند. 

فاصله‌گیری او از واقعیت مشهود در جهان بیرونی را می‌توان به عشق ورزی نقاش به جهانی که خود می‌بیند و دوست دارد تشبیه کرد. نقاشی‌های او آرامش بخش نیست، حتی گاه اضطرابی آشکار و پنهان در بطن خود دارد، او نگاهمان را به دور دست‌ها سوق می‌دهد؛ دوردستی نامعلوم پرایهام اما مجذوب کننده، با رنگ‌هایی که بی قراری هنرمند را نمایان می‌سازد و در واقعیت بیرونی مصداقی ندارد. " 

با توجه به آنچه در استیتمنت آمده است مخاطب با دوفضای متفاوت مواجه می‌شود انتزاعی و آبستره که هرکدام سیستم اجرایی و معنایی متفاوت از یکدیگر را دارا هستند. 

از این رو ابهام و ایهام در آثار شکل می‌گیرد زیرا نه می‌توان گفت آبستره مطلق است که از یک ذهن و فکر منطقی تراوش نکرده‌باشد، چون هنرمندان آبستره‌ساز هرگز نمی‌دانند که (چرا و چگونه) به این اثر رسیده‌اند. 

از سویی دیگر نمی‌توان گفت هنر انتزاعی کامل است، زیرا هنر انتزاعی دارای هدف و مقصودی کاملاً معنی‌دار و غایتی اخلاقی-انسانی است. 

به نوعی هنرمند با تلفیق این دو دیدگاه اجرایی به یک تعلیق در فضا دست پیدا‌کرده‌است که توجه مخاطب را به تضادی بصری بین بودن و نبودن جلب می‌کند. از طرفی این حس به او القا می‌شود که اثر مقابل او بازنما و نمایشگر یک فضای تجریدی از طبیعت است و از سویی دیگر به هیچ بودن اشاره می‌کند.

با همه‌ی این تفاسیر نمی‌توان منکر حرکت های اکسپرسیونیستی خطوط و ضربات قلم بر آثار و طراحی های این مجموعه شد که یاد آور خطوط موجود در آثار هنرمندان اکسپرسیونیست انتزاعی می‌شود و به هیجانات درونی و بیرونی اشاره دارد که به طور همزمان بر روح و روان و احساسات مخاطب تاثیر می‌گذارد. 

از این رو با توجه به اینکه گفته شده مجموعه پیشِ‌رو الهام گرفته از طبیعت است اما باید در نظر داشت که بیانگر ناگفته‌هایی است که منشا آن به طور کامل درونی بوده است و مخاطب خود را دعوت به دنیایی متفاوت می‌کند که در آن با طبیعتی ناشناخته مواجه می‌شود. 

این طبیعت گاهی شخص را در سکوتی مطلق قرار می‌دهد که صحبت از آرامش درون می‌کند و از سویی دیگر  تلاطمی بصری را به نمایش می گذارد وپیش‌آمدهای ناخوشایندی است که در شخص با یک حس تشویش برون‌ریزی می‌کند. 

آثار حاضر در مجموعه تاب آوری در دو بخش به اجرا در آمده است که آثار رنگی با رنگ و روغن کار شده‌اند و آثار طراحی با ابزار طراحی مداد و ذغال به اجرا در آمده‌اند. 

در مجموعه آثار طراحی آنچه بیشتر به ذهن خط و مش می‌دهد، خطوط و سطوحی است که یادآور هنرمندان اکسپرسیونیستی همچون کته کل ویتس و ارنست بارلاخ می‌شود.

از این رو بخشی از هیجانات اجرایی که در استیتمنت نیز به آن اشاره شد معنا و مفهومی دیگر به خود می‌گیرد. این به آن معناست که هنرمند ناخواسته شرایط اکسپرسیو پیرامونش بر آثار انتزاعی و آبستره او بیش‌از پیش غلبه کرده و خود نمایی می‌کند. 

این رویکرد تا آن جا پیش می‌رود که هیجانات و شرایط اجتماعی که در بعضی موارد اعتراضی نیز می‌تواند معنا گیرد در غالب خطوط سریع، پر حرکت و گاهی هم در لکه‌های رنگی و ضربات قلم خودنمایی می‌کند و از آنجایی که سبک اکسپرسیون بر آزادی روح و تفکر هنرمند استوار بوده‌است، نمی‌توان منکر حضور آن در مجموعه تاب آوری شد. 

از این رو مخاطب شاهد تاثیرات آن بر سایه‌های موجود در آثار طراحی و رنگ، ارتقای ارزش رنگ و خطوط خواهد بود که همین امر بیانگر نوعی احساس، تواضع و بیکرانگی در مقابل عناطر طبیعت است و فرم ها نیز نمادگر فردیت، وجودیت و احساسات شخصی هنرمند است. 

در این مجموعه هنرمند برای بهتر نشان دادن حالات و عواطف درونی خود ازاغراق بصری به گونه‌ایی تجریدی و انتزاعی گاهی همراه با آبستره بهره‌گرفته‌است.

نمایشگاه انفرادی سارا پرنیان‌پور با عنوان تاب‌آوری از تاریخ ۲۲ تیرماه ۱۴۰۳ تا تاریخ ۳۱تیرماه ۱۴۰۳  در گالری آریا به آدرس: تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از سه راه عباس آباد، کوی زرین، پلاک ۱۰ برگزاراست.