به گزارش تجسمی آنلاین، بنابر اعلام مسئولان برگزاری این نمایشگاه با عنوان تابیدن نور بر ایران پنجره ای است بین ایران و جهان غرب و کاوشی در آثار چهار هنرمند ایرانی به شمار می رود .
این نمایشگاه توسط خانم گلدمن متصدی موزه هنرهای معاصر مایل در نیویورک گردآوری شده است.
سپیده نظیری، نسرین نجفی، محسن رضایی و سارا آزموده هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه هستند.
موزه مایل در توضیح این نمایشگاه آورده است: گاهی اوقات ما فرصتی نادر داریم که پرده این «مرحله زندگی» را کنار بزنیم و نگاهی اجمالی به امر اسرارآمیز و ناشناخته داشته باشیم. در انجام این کار، ما می‌توانیم با بررسی، گوش دادن و تحقیق در مورد آنچه در قلب و ذهن کسانی که درگیر می‌شویم، حقیقت را کشف کنیم.
این موزه در ادامه آورده است: این کاوش در خلاقیت و افکار شخصی 4 هنرمند ایرانی است. ما می خواهیم این نمایش پنجره ای بین ایران و جهان غرب باشد. آنچه ما عمیقاً کشف کرده‌ایم این است که مدنیت، انسانیت و توجه به جهان در کل در هر دو طرف پنجره زندگی می‌کنند. در جریان برگزاری این نمایش، لطف و آرامش مراقبه ای وجود داشت. بیشتر ما احساس می‌کنیم که با به اشتراک گذاشتن تفکر خلاق این 4 هنرمند با استعداد، می‌توانیم هر ترسی را که ممکن است در پیش‌داوری‌ها در مورد آنچه مردم ایران در این زمان برای ما احساس می‌کنند و چه معنایی دارند، ابهام زدایی کنیم.
هنرمندان حاضر در این نمایشگاه نیز به بیان دیدگاه های خود پرداخته اند که در زیر می خوانید:
**سپیده نظیری
امروز که سبک زندگی انسان با شبکه های اجتماعی پیوند عمیقی دارد، شاهد نوع دیگری از سبک زندگی هستیم، زندگی بدون مرز و با سرعت بالا.
سوال - بزرگترین ترس شما از وضعیت کنونی جهان چیست؟
پاسخ من از دست دادن زمان است. این ترس من است که زمان کمتری را برای کسانی که دوستشان داریم صرف کنیم و ابراز احساسات: لمس کردن، تماس چشمی و بوسیدن به تدریج از زندگی حذف شود.»
سوال- دوست دارید بینندگان از هنر شما چه چیزی را بفهمند؟
«مثل زندگی که با وجود این همه شلوغی و ریزه کاری ها و حرکات زیاد، امیدوارم به هارمونی و آرامش نهایی در نقاشی ها برسند.»
سوال- در مورد میراث ایرانی خود، می توانید چیزی را به اشتراک بگذارید؟
«در باور ما ایرانیان، همه ما یکی از آینه های شکسته هستیم. ایرانیان به معنویات توجه دارند و اغلب از ندای درون خود پیروی می کنند. موسیقی، رقص و شعر زمان مورد علاقه آنها در گذشته است.»
**نسرین نجفی
"وقتی محیط خود را مشاهده می کنم، با باقی مانده های زیادی روبرو می شوم. تکه های کاغذ، مقوا، لباس هایی که زمانی می پوشیدم و مواد غذایی که بخشی از زندگی روزمره من بود. هزینه ساخت مواد بسیار زیاد است و هزینه آن از طبیعت مادر گرفته شده است. بازیافت بهترین انتخاب است، با این حال من با این باقیمانده ها متفاوت رفتار می کنم. من آنها را به ابزاری برای نقاشی تبدیل می کنم. هنر من ادای احترام به طبیعت است.»
سوال- بزرگترین ترس شما از وضعیت کنونی جهان چیست؟
"بزرگترین ترس من جنگ هایی است که هر روز در جهان رخ می دهد و افراد زیادی را به خصوص در خاورمیانه درگیر کرده است و صلح جهانی یکی از آرزوهای من است."
سوال- دوست دارید بیننده از هنر شما چه چیزی بفهمد؟
باید به محیط زیست بیشتر توجه کنیم زیرا ادامه حیات در گروی حفظ محیط زیست، تولید زباله کمتر و داشتن هوا است و بدون زمین پاک دنیا سخت تر است.
سوال- در مورد میراث ایرانی خود می توانید چیزی به ما بگویید؟
«ادبیات غنی، آثار باستانی ثبت شده در یونسکو وجود دارد، اما متاسفانه بخشی از تاریخ اجداد ما در حال نابودی است. نوروز و شب یلدا از آثار ناملموسی است که می توان به آن اشاره کرد».
**محسن رضایی
من همیشه می گویم نقاش کسی است که نقاش است و از طرف دیگر طراح کسی است که تفکر و درگیری ذهنی خود را پیاده می کند. من همیشه به شاگردانم می گویم که باید بنشینید و خوب فکر کنید تا خوب طراحی کنید... معتقدم اگر نقاش ریشه کارش را در ذهن نداشته باشد، خیلی راحت نقاشی را رها می کند. من معتقدم نقاشی ساحلی بی حد و حصر است که هرکسی با توجه به توانایی هایش می تواند از آن استفاده کند. یکی می رود وسط آب، دیگری لب آب بازی می کند.»
سوال- بزرگترین ترس شما از وضعیت کنونی جهان چیست؟
پیشرفت فناوری و هوش مصنوعی همیشه برای من خوشایند و ترسناک بوده است. خوشایند یعنی پیشرفت و بهبود. ترس از اینکه هوش مصنوعی ما را قالب کند، به این معنی که آنها برای ما تصمیم می گیرند و مسیر بعدی را تعیین می کنند.»
سوال- دوست دارید بیننده از هنر شما چه چیزی بفهمد؟
در هنر من، مجموعه آثار کلوزآپ، مخاطب با آثاری روبه‌رو می‌شود که با استفاده از انواع روش‌های رسمی، به‌ویژه تکنیک پوینتیلیسم و ترکیب مواد، از یک تصویر بصری، لحظه‌ای، بداهه دیده می‌شوند. رویداد."
سوال- با توجه به میراث ایرانی خود، دوست دارید چه چیزی را به اشتراک بگذارید؟
تمدنی که قدمتی ۲۵۰۰ ساله دارد و هنر یادگیری را برای ما به یادگار گذاشته است که ارزش آن قابل توصیف نیست. به طور کلی هنر و تمدن ایرانی تنها متعلق به ما نیست و هرکسی از هر کجای دنیا می‌تواند تحت تأثیر آن قرار گیرد و از آن لذت ببرد.»
**سارا آزموده
«انسان‌ها گرفتار وجودهای تکراری هستند، هر روز این رنج را تحمل می‌کنند، می‌پیچند و بر دوش می‌کشند و ناامیدی‌های خود را پنهان می‌کنند. ما انسان ها مانند بچه های نابالغ در دنیایی رنگارنگ و پر نور، غرق در طعم و بوی دلتنگی خود زندگی می کنیم، جایی که می توانیم تنهایی خود را تحمل کنیم. در این دوران، سکوتی تحریف شده را آغاز می کنیم و در پایان کاوش هایمان به شب می رسیم.»
سوال- بزرگترین ترس شما از وضعیت کنونی جهان چیست؟
«بزرگترین نگرانی من در مورد از دست دادن بشریت و جنگ های پس از آن به دلیل طمع انسان است که منجر به نابودی زندگی می شود و همچنین در مورد گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی که منجر به کمبود آب و نابودی طبیعت می شود. و تا انسان به خود و ارزش هایش برنگردد، این مشکلات حل نمی شود».
سوال- دوست دارید بیننده از هنر شما چه چیزی بفهمد؟
«من می‌خواهم بینندگان را تشویق کنم که در مورد این آثار هنری فراتر از تحسین زیبایی آنها فکر کنند و بر اساس جهان بینی خودشان به معنای این آثار فکر کنند. تفاسیر آنها قطعاً با یکدیگر متفاوت خواهد بود، زیرا جهان و تفکر هر فرد متفاوت است و تجربه هر فردی از هستی، خدا و جهان منحصر به خودش است.»
سوال-با توجه به میراث ایرانی خود، دوست دارید چه چیزی را به اشتراک بگذارید؟
«میراث ایرانی بسیار غنی و متنوع است. این شامل هنرهای سنتی ایرانی می شود. علاوه بر این، معماری زیبای ایران مانند مساجد و بناهای تاریخی را نیز می توان برجسته کرد. زیبایی مسحورکننده هنرهای ایرانی می تواند ارزش های فرهنگی ایران را به نمایش بگذارد. و البته جشن سال نو ایرانی معروف به نوروز که در بهترین زمان برگزار می شود و آغاز بهار است. نوروز یک رویداد فرهنگی مهم در ایران و در میان جوامع فارسی زبان در سراسر جهان است. این نماد تجدید، امید و پیروزی نور بر تاریکی است. در ایام نوروز آداب و رسوم مختلفی از جمله سفره هفت سین، دیدار با خانواده و دوستان و اهدای هدایا انجام می شود. فضای پر جنب و جوش و جشن نوروز را می توان با دنیای غرب نیز به اشتراک گذاشت تا تبادل و تفاهم فرهنگی را ارتقا بخشد.»