به گزارش تجسمی آنلاین،  درمیان هنرمندان نوگرای ایران نام بانوان نقاشی به چشم می خورد که در نقاشی و هنرهای تجسمی از شهرت ملی و  جهانی برخوردار بوده اند.

**ایران درودی 
ایران دَرّودی نقاش ایرانی بود. 
او همچنین کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر بود. درودی به عقیده برخی منتقدان پیرو مکتب فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) بود. 

**فرح اصولی 
فرح اصولی نقاش، طراح گرافیک و نگارگر معاصر ایرانی است. سبک نقاشی‌های فرح اصولی ترکیبی از نقاشی مدرن و مینیاتور ایرانی است.
 مضمون کارهای این نقاش برگرفته از مسائل اجتماعی زنان، اشعار و ادبیات فارسی و تاریخ هنر ایران و جهان است. آثاری از فرح اصولی در مجموعهٔ موزهٔ متروپولیتن نیویورک، موزهٔ هنر مدرن لس آنجلس، موزه ویکتوریا و آلبرت و موزهٔ هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شوند.
**لیلی متین دفتری 
لیلی متین دفتری نقاش ایرانی است. وی از هنرمندان هنر نوگرا و معاصر ایران و از بنیان‌گذاران سبک نقاشی مینی‌مالیستی یا ساده‌گرایانه در ایران به حساب می‌رود. او دختر احمد متین‌دفتری، نخست‌وزیر ایران بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در حلقهٔ دوستان نزدیک فرح پهلوی قرار داشت.

لیلی گلستان، لیلی متین دفتری را از پیشگامان نقاشی زنان ایرانی می‌داند.

او در ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ در مدرسهٔ هنر اسلید در یونیورسیتی کالج لندن و سپس در کالج هنر کامبرول تحصیل کرده بود و تا سال ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران پنج سال مجسمه‌سازی درس داد. او دختر احمد متین‌دفتری، نخست‌وزیر سابق ایران، خواهر هدایت الله متین دفتری و نوه محمد مصدق، نخست‌وزیر سابق ایران بود.
**بهجت صدر
بهجت صدر محلاتی نقاش ایرانی بود. او زاده محلات بود. پدرش محمد صدر محلاتی و مادرش قمر امینی صدر از خانواده‌های سرشناس محلات و اراک بودند.
بهجت صدر در سال ۱۳۳۳ با رتبهٔ نخست در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پایان‌نامه هنری دریافت کرد. سپس در سال ۱۳۳۴ بورسیه‌ای برای هنرآموزی از Accademia di Belle Arti di Roma در ایتالیا گرفت. در سال ۱۳۳۵ برنده جایزه سیمین همترازی شهر سن‌ویتو شد و یک نقاشی از او به همراه چند کار از نگارگران جوان ایران در بیست و هشتمین دوسالانه ونیز پذیرفته شد.
**مکرمه قنبری 
مکرمه قنبری (شناخته شده به نام ننه مکرمه)در دری‌کنده بابل، ایران نقاش سبک پست مدرنیسم بود که به خاطر نقاشی‌هایش به شهرت جهانی رسید.

نقاشی‌های وی موجب شد تا به عنوان بانوی سال نقاش در سال ۲۰۰۱ توسط دوازدهمین کنفرانس ایران‌شناسی در دانشگاه دولتی سوئد، معرفی شود.

مکرمه تحصیلات دانشگاهی و سواد خواندن و نوشتن نداشت و دوره علمی هم نگذرانده بود. او در سن ۶۷ سالگی نقاشی را شروع کرد و نخستین نمایشگاه او در سال ۱۳۷۴ در گالری سیحون بر پا شد. اولین بار در سال ۱۹۹۸ فیلمی از مکرّمه و آثار او توسط مجید ماهیچی ساخته شد.
** پری یوش گنجی
پری‌یوش گنجی، نقاش و استاد دانشگاه ایرانی است. وی در هنرستان هنرهای زیبای ایران، دانشکده هنر سنت مارتین لندن، بوزار فرانسه و در آلمان درس خوانده، او اولین هنرمند ایرانی است که بورس تحقیقات تطبیقی هنر یونسکو را گرفته و به بررسی نقوش ایرانی، به‌ویژه دوران ساسانی روی کیمونوهای ژاپنی پرداخته است.
**ژاله کاظمی 
ژاله کاظمی در دوازدهم فروردین ۱۳۲۲ در تهران با نام اصلی زهرا کاظمی‌آزاد در یک خانواده فرهنگی متولد شد.
 پدر و مادرش (عباس و نساء) زمانی که ژاله نه ساله بود از هم جدا شدند و ژاله در ده سالگی باید در کنار برادر بزرگش که در آبادان کارمند شرکت نفت بود زندگی می‌کرد. سال‌هایی از کودکی و نوجوانی را در آبادان گذراند. از همان دوران نوجوانی در برنامه‌های تئاتر و شعر و ادب رادیو محلی آبادان شرکت می‌کرد.
**فریده لاشایی
فریده لاشایی نقاش نوگرا، نویسنده و مترجم ایرانی‌ست که شهرت او به نقاشی‌های انتزاعی معاصرش بر می‌گردد. 
مهمترین کتاب او رمان «شال بامو» است و از دیگر آثارش می‌توان به ترجمه «‌ نجواهای شبانه» ناتالیا گینزبورگ و «‌گل‌های هیروشیما» از ادیتا موریس اشاره کرد. ناصر تقوایی قصد داشت فیلمی دربارهٔ زندگی و آثار او بسازد که با فوت فریده لاشایی این پروژه متوقف شد.
**معصومه سیحون
معصومه سیحون (نام قبل ازدواج: معصومه نوشین) هنرمند نقاش، از پیشکسوتان هنرهای تجسمی در ایران و مدیر گالری سیحون، قدیمی‌ترین نگارخانه هنری فعال در ایران بود. 
او دارای حدود نیم قرن پیشینه فعالیت هنری بود و نقش برجسته‌ای در معرفی استعدادهای هنری ایران داشت. سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و انجمن نقاشان ایران به ترتیب در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۸ از وی به پاس یک عمر فعالیت بی‌وقفه هنری تقدیر کردند.
**مینا نوری 
مینا نوری هنرمند نقاش و Printmaker و اهل ایران است.
آشنائی مینا نوری با هنر چاپ دستی (معادلی نه چندان دقیق برای چاپ دستی) به سال ۱۳۴۹یعنی زمان ورود او به آکادمی هنرهای زیبای رم برمی‌گردد. او از سال ۱۳۵۲ تا امروز به شکل مستمر و جدی این هنر را دنبال کرده‌است. از سال ۱۳۶۳ به تدریس و ترویج چاپ دستی در دانشگاه هنر پرداخت و امروز یکی از چهره‌های شاخص و فعال این هنر در ایران محسوب می‌شود.