به گزارش تجسمی آنلاین، ادوار ویار و بونار تحت تاثیر آثار گوگن ، سورا ، باسمه ی ژاپنی و جنبش آرنوو ، مسیر همانندی را در هنر خود پیمودند.

او یک سلسله طرح تزیینی برای تماشاخانه ها ساخت.

ادوار ویار هرگز ازدواج نکرد اما زن یکی از عناصر اصلی و همیشگی در نقاشی های اوست و این تاثیر شاید از آن جهت باشد که دوران نوجوانی خود را در میان زنانی که در کارگاه شکم‌ بنددوزی مادرش کار می کرده اند بر روی او داشته است.

نقاشی ویار همانند بیانیه‌ ای در دفاع از حقوق نقاشان جلوه می‌کند و گویای این واقعیت است که نقاش می‌تواند جهان را نه آن‌گونه که هست ، بلکه آن‌گونه که باید باشد و گه‌ خود را در چشم ذهن می‌نمایاند،تصویر کند؛ و مهم هم نیست که حاصل کار چه اندازه غریب و خیالی به نظر آید.

ویار آن‌چه را می‌دید به زبان نقاشی ترجمه می‌کرد که حتی بعضی از نقاشان از فضاهای آثار او تقلید می کردند ، او آثار خود را بر روی محور دید طراح نگاه می کرد و بعد نقاشی خود را بر محور این طراحی می‌کشید.