تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: مانی‌مهرزاد متولد۱۳۶۰ درتهران است و دکتری فلسفه هنر خود را از دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج در سال ۱۳۹۴ گرفت. او در مقاطع تحصیلی دیگر کارشناسی ارشد گرافیک از دانشگاه تربیت مدرس، کارشناسی مرمت و احیای بناهای تاریخی از دانشگاه شهید باهنر کرمان و شرکت در چندین جشنواره و برگزاری چند نمایشگاه انفرادی را در رزمه تحصیلی و کاری خود دارد.
نمایشگاه اخیر او با عنوان جغرافیای برف مخاطب را به وقایع و گذشته‌ایی نه‌چندان دور بلکه نزدیک سوق می‌دهد. در واقع بازدیدکنندگان به هنگام ورود به نمایشگاه و دیدن آثار مانی مهرزاد به یک همزاد پنداری خواهند رسید که با توجه به آنچه هنرمند در استیتمنت نمایشگاه آورده است به یاد غم و اندوهی خواهند افتاد که در چند سال اخیر در دوران کرونا با آن مواجه شده‌اند. با توجه به این خط و مشی فکری که هنرمند به مخاطبان آثارش می‌دهد، بی تردید آن‌ها متوجه تاثیر گذاری نقاشی‌های خاور دور در آثار او خواهند شد. تاثیر گذاری این رویکرد را در پیکره ها، درختان، پرنده‌ها و دیگر عناصر بصری موجود در تصویر به خوبی می‌توان دید.
هنرمند در آثارش چند المان را به صورت تکرار که به نوعی امضای این مجموعه حساب می‌شود آورده‌است. از جمله این المان‌های بصری می‌توان به علامت ممنوعیت که به نحوی به دوران قرنطینه و همچنین از دست دادن عزیزان و بایدهایی که به دوری از آن‌ها منجر می‌شود اشاره دارد. از طرفی دیگر پرچم‌های قرمز گویی صحبت از تکرار فاجعه فراگیری بیماری هایی تاریخی به میان می‌آورد، همچنین در نماد گرایی ارتش سرخ چین را یادآور می‌شود. در ادامه مخاطب با میزهای مواجه می‌شود که زمانی دوستان و آشنایان همه دور آن جمع می‌شدند، اما در دوران کرونا مهمانی‌ها ممنوع شد، همین محدودیت‌ها از بین رفتن گرما و صمیمیت‌ها را با خود در پی داشت.
ویروس کرونا در دی ماه ۱۳۹۸ از چین آغاز و به سرعت به سرتاسر جهان سرایت کرد. به عبارتی پرنده های سیاه به پخش این ویروس از طریق پروازهای هوایی و رفت و آمدها در آن دوران اشاره می‌کند. استفاده از صلیب که تاش های سفید رنگ دورتادور آن را احاطه کرده از مرگ عزیزان به واسطه این بیماری سخن می‌گوید که در خلوت و تنهایی به خاک سپرده شده‌اند.
باتوجه به آنچه‌که تا به این جا از آن‌ها صحبت شد هنرمند با بهره‌گیری از علامت‌ها و اشاره‌ها یک مسیر را به نمایش می‌گذارد که می‌تواند مسیر زندگی یا مرگ باشد، این پیش‌آمدها خود تاثیر بسزایی در جوامع مختلف داشته‌است. از سویی دیگر آثار حاضر در این مجموعه جنبه‌های گوناگونی از یک رویداد تلخ تاریخی را روایت می‌کند که توانایی مثبت و منفی را دارد، در این قسمت نقاش فضارا برای درک بیشتر باز می‌گذارد و به نوعی تصمیم نهایی را برای فهم زیرساخت‌ها به عهده‌ی مخاطب آثار خود گذاشته‌است.
مانی مهرزاد با استفاده از بازی با پالت رنگی و بهره‌گیری مناسب از رنگ سیاه و سفید یک تعادل بصری را ایجاد کرده تا مخاطب به هنگام قرار گیری در مقابل آثار و دیدن آن‌ها به چرخشی دست پیدا می‌کند که به یک باره تمام آنچه در اثر و ماورای آن وجود دارد پدیدار می‌شود. علاوه بر همه مواردی که تاکنون به آن پرداخته‌شد، در این مجموعه یک وید‌ئو آرت از نحوه‌ی کارکردن هنرمند تا المان‌های تاثیر گذار اجرایی مثل درختان و پرواز پرنده‌ها وجود دارد که حس همزاد پنداری بین مخاطب و نقاش را دوچندان می‌کند.
به طور کلی در این مجموعه مخاطب با ۱۹ اثر مواجه می‌شود که ۱۴ تا به روش اکرولیک روی بوم و ۵ تا از آن ها به روش ترکیب مواد روی مقوا اجرا شده اند.
نمایشگاه انفرادی مانی مهرزاد با عنوان جغرافیای برف در گالری نگر به آدرس: تهران، پل کریم‌خان بعد از تقاطع ایرانشهر، شماره ۱۵۴، زنگ دوم، طبقه‌اول از تاریخ ۱۰ آذر ۱۴۰۲ تا تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۲ برگزار است.
