به گزارش تجسمی آنلاین، از فرانسیسکو گویا به عنوان آخرین بازماندگان نسل استادان کهنه‌کارِ اروپایی (لقبی که به نقاشان اروپاییِ پیش از قرن نوزدهم داده می‌شد) یاد می‌شود.
او از پیشگامان دوران پیش از مدرنیسم است که فلسفهٔ ذهنی و تکنیک به کار رفته در آثارش، سال‌ها بعد مورد استفادهٔ نقاشان بزرگی چون ادوار مانه و پابلو پیکاسو قرار گرفت.
وی بعد از یک تب شدید، در سال ۱۷۹۲ کر شد و این باعث درون‌گرایی و کناره‌گیری او گردید. بدنبال سکته مغزی از ناحیه راست فلج شد و از رنج در اثر ضعف بینایی و عدم دسترسی کافی به مواد نقاشی در ۱۶ آوریل ۱۸۲۸ در سن ۸۲ سالگی در گذشت.