به گزارش تجسمی آنلاین از روزنامه هنر چاپ لندن، موزه ملی آمستردام در نظر دارد در سال ۲۰۲۳ میلادی بزرگترین نمایشگاه تاریخ از آثار یوهانس ورمیر را برپا کند. در حال حاضر رکورد بزرگترین نمایشگاه از آثار این هنرمند مشهور هلندی در اختیار موزه مائریتشویس لاهه است که در سال ۱۹۹۶ با ۲۳ نقاشی از او برگزار کرد.
تاکو دیبیتس (Taco Dibbits)، مدیر کل موزه ملی آمستردام، می‌گوید امید دارد متولیان موزه بتوانند برای این نمایشگاه ۲۴ اثر یا حتی بیشتر دست و پا کنند. از آنجایی که ورمیر هنرمند کم کاری بود و در مجموع تنها حدود ۳۵ اثر در کارنامه خود دارد، تلاش برای قرض گرفتن هر کدام از این آثار کار چندان راحتی نخواهد بود.
موزه ملی آمستردام که ۴ اثر از ورمیر در مجموعه خود دارد، از زمان تاسیس خود در قرن نوزدهم تا به امروز تاکنون هیچ نمایشگاه انفرادی از این هنرمند برگزار نکرده است. دیبیتس دلیل این امر را تمرکز موزه ملی آمستردام روی رامبرانت می‌داند چون این موزه نقاشی مهمی چون گشت شبانه (۱۶۴۲) را در مجموعه خود دارد.
اگرچه خبر برگزاری نمایشگاه‌ها معمولا تا این حد پیش از موعد اعلام نمی‌شود اما تدارک و برپایی نمایشگاه آثار ورمیر سالها به طول می‌انجامد.
دیبیتس معتقد است با گذشت بیش از ربع قرن از زمانی که بزرگترین نمایشگاه ورمیر در موزه مائریتشویس برگزار شد، حالا زمان مناسب برگزاری نمایشگاهی دیگر برای مرور آثار این هنرمند فرارسیده است. وی در این باره می‌گوید: حالا نسل جدیدی از نمایشگاه گردانان را داریم که سوالات متفاوتی می‌پرسند و چیزهای جدیدی کشف می‌کنند.
از جمله آثاری که موزه ملی آمستردام برای این نمایشگاه بزرگ قرض خواهد کرد، می‌توان به دختری که در کنار پنجره باز نامه می خواند (۵۹- ۱۶۵۷)، زن ترازو به دست (۱۶۶۴)، بانویی که با خدمتکار خود یک نامه می‌نویسد (۱۶۶۷) و جغرافی‌دان (۱۶۶۹) اشاره کرد.
بانویی که با خدمتکار خود یک نامه می‌نویسد (1667)
زن ترازو به دست (1664)
نمایشگاه بزرگ ورمیر از ۱۰ فوریه تا ۴ ژوئن سال ۲۰۲۳ (۲۱ بهمن ۱۴۰۱- ۱۴ خرداد ۱۴۰۲) در موزه ملی آمستردام برگزار خواهد شد. آنچه می‌تواند نقطه عطف این نمایشگاه باشد، احتمال نمایش تابلوی کنسرت (۶۶- ۱۶۶۳) از ورمیر است که در سال ۱۹۹۰ از موزه ایزابلا استوارت گاردنر شهر بوستون به سرقت رفت.
به گزارش تجسمی آنلاین، یوهانس ورمیر (۱۶۳۲ –۱۶۷۵) یکی از هنرمندان عصر طلایی نقاشی هلند است که با ۳۶ اثر از جمله نقاشان کم‌کار به حساب می‌آید. تمرکز آثار این هنرمند مشهور بیشتر روی فضاهای روزمره و فعالیت‌های معمولی زنان طبقه متوسط جامعه است.