به گزارش تجسمی آنلاین، نمایشگاه نگارههای مدرن، از پنج تا هفت نوامبر ۲۰۲۱ (۱۴ـ۱۶ آبان ۱۴۰۰) با شرکت ۱۶ نگارگر که دو نفرشان ایرانی بودند، در شهر تروسدورف نزدیک کلن آلمان برگزار شد.
امسال برای چندمین بار نگارگران سرشناسی از شهرهای پیرامون کلن آلمان در نمایشگاهی با عنوان "هنر تروسدورف" آثار تازه خود را به نمایش و عرضه گذاشتند.
در این نمایشگاه که با سخنان شهردار و تأکید او بر اهمیت برگزاری نمایشگاههای حضوری نسبت به مجازی آغاز شد، در کنار نگارههایی با آبرنگ و رنگ روغن، کارهای نامتعارفی هم جلوه میکردند.
برای نمونه لِنا رایفِنهویزِر (lena reifenhaeuser) با چیدن گوشپاککن و میخ در کنار هم شکلهای پیچیدهای پدید آورده بود که به سختی میشد آنها را وصف کرد.
رایفِنهویزِر میگوید نام این مجموعه را "ساختارها" گذاشته است. میخ و گوشپاککن را طوری لعاب دادهام که لمس یا دیدن آنها به بیننده حس ویژهای میدهد. انگار کنید از ویرانههای باستانی دیدن میکنید".
مسعود سعدالدین، نگارگر سرشناس مقیم کلن در اثر"شستشو" زن و مردی را نشان میدهد که پیراهنی را در یک تشت میشویند و در این باره میگوید: "معمولا یک نفر چیزی را میشوید. وقتی دو نفر را میبینیم که این کار را میکنند، یعنی این یک شستشوی عادی نیست. شاید غسل است، تعمید است یا چیزی مانند این. اما مهمتر فضای کار است که ذهنیات را دیداری کرده است. من انسان امروزین را با نگرانیهایش میکشم.“
توموکو ساتو نقاش ژاپنی که از سال ۲۰۱۶ در آلمان زندگی میکند، با رنگ روغن کار میکند. او میگوید که عنوان آثارش را به بیننده واگذاشته است و ادامه داد: "در کارهای من سایه روشن میبینید. انگار بیننده پردهای پیش رو دارد و از پشت آن شمایلی را میبیند. من با رنگ و فضا کار میکنم و گرفتن پیام یا معنا یا تصویر را به بیننده وامیگذارم".
علیرضا درویش نگارگر مطرح شهر کلن از جمله برجستهترین اثر خود از مجموعه "کاغذ و خاطره" را به نمایش گذاشته بود. این اثر که چیدهمان نامتعارفی از صدها اسکناس از سراسر جهان است که سالها در دستان هزاران انسان گشته و اکنون به مجموعه ماندگاری از خاطرات دور و نزدیک ما تبدیل شدهاند، بیننده را به یاد گذشته و به فکر آینده میاندازد. درویش درباره این اثر میگوید: "درونمایه این کار، پول نیست، کاغذ است. کاغذ بیش از دو هزار سال همراه ما بوده و اندیشهها و انگارههای ما را ثبت کرده و به آیندگان انتقال داده است. اکنون با جهان دیجیتالی این پدیده دارد کمرنگ و بلکه ناپدید میشود. من با این مجموعه کار، میخواهم چشمها و البته ذهنها را متوجه این ارزش تاریخی کنم".
یکی از بزرگترین تابلوهای نمایشگاه، اثر "آلگُی" (AlgÄu) کار گئورگ گارتس (Georg Gartz) نگارگر آلمانی ساکن تروسدورف بود. او این نگاره آبرنگ را با الهام از منطقه سرسبز کوهستانی به همین نام در جنوب آلمان کشیده ولی بیننده مستقیما کوهستان و جنگل را نمیبیند بلکه شاهد رنگهایی است که میتوانند آن منطقه را تداعی کنند.
گارتس در این باره میگوید: "یک نقاش درباری چینی سده پانزدهم به دستور سرورانش طبیعت را طوری نمیکشیده که چهربندی و بافت آن را بشناساند بلکه به گونهای تصویر میکرده که به ایشان همان احساسی را بدهد که اگر به آنجا میرفتند، میداشتند. الهامبخش کارهای من چنین نقاشی است".
بیشتر کارهایی که در نمایشگاه "هنر تروسدورف" نشان داده شدند، با رویکردی غیرمستقیم به شکل واقعی پدیدهها آفریده شده بودند. این نمایشگاه قرار است هر سال در این شهر برگزار شود.
منبع: دویچه وله