به گزارش تجسمی آنلاین، نمایشگاه آثار نقاشی، طراحی و چاپ نگار مرتضوی‌زاده با عنوان "بی‌سرزمین" در گالری والی برپاست. این هنرمند درباره آثار این نمایشگاه گفت: آنچه در این مجموعه دیده می‌شود طبیعت و زن است. من سالهاست که روی این موضوعات کار می‌کنم اما هدفم این نبوده که به مسائل فمینیستی پرداخته و یا مشکلات و مسائل زنان را مطرح کنم. بلکه به دلیل شناختی که از دنیای زنانه و دغدغه‌های زنان دارم، به این موضوع پرداخته‌ام. همچنین از سال‌ها پیش به نقاشی از طبیعت می‌پرداختم و حتی خود را نقاش طبیعت‌پرداز می‌دانم. در این مجموعه دو موضوعی که دغدغه آنها را داشتم را در کنار هم قرار دادم. در تعدادی از کارها که به صورت دو لت هستند منظره‌ای از کوه و صخره در کنار پرتره یک زن قرار گرفته است و می‌خواستم این دو را با هم قیاس کنم و هم‌نشینی آنها را نشان دهم.
او با اشاره به کوچک بودن ابعاد آثارش گفت: این مسئله در وهله اول به زندگی شخصی من بر می‌گردد و با توجه به اینکه کارگاهم در خانه است، نمی‌توانستم کارهای بزرگ انجام دهم. این مسئله بدون آنکه متوجه باشم بر آثارم تأثیر گذاشت و به مرور کارهایم کوچک‌تر شد. جدا از این مسئله در کارهایی مانند شمایل‌ها که ابعاد بسیار کوچکی دارند، مد نظرم این بود که زیورهایی را که معمولا برای تزیین خانم‌ها استفاده می‌شود را تغییر دهم و این بار خود شمایل‌ها به تصویری از یک زن مزین شوند. این تصویر ممکن است از یک پیرزن یا یک زن جوان باشد اما ویژگی‌های یک شمایل تزیینی را ندارد.
مرتضوی‌زاده ادامه داد: این زنان افرادی هستند که هیچ ویژگی شاخصی ندارند و هدف من این بود که افراد معمولی را پررنگ کنم. این قاب‌های کوچک اشاره‌ای به زنانی است که شاید در مناسبات خانوادگی و اجتماعی گم شده باشند و کسی به آنها توجه نکند. در این آثار جزئیات فراوانی وجود دارد و مانند کار جواهرسازی پرداخت‌های ریز و جزئیات زیادی در آنها هست. در طراحی‌های طبیعت نیز همین برخورد را دارم و به جزییاتی از طبیعت پرداخته‌ام که شاید توجه کسی را به خود جلب نکند و ارزش آنها نادیده گرفته می‌شود.
او درباره تکنیک آثار خود گفت: تکنیک اصلی کارهای من آبرنگ است و سالهاست که با این ماده کار می‌کنم. در کنار آن از تمپرا هم استفاده می‌کنم و حدود ۸۰ درصد هر اثر با تمپرا کار شده است. این تکنیک کیفیتی کلاسیک و آنتیک دارد و به همین دلیل برایم بسیار جذاب است. پودرهای رنگی کاملاً طبیعی که معمولاً از خاک‌های معدنی ساخته شده‌اند را با زرده تخم‌مرغ ترکیب کرده و بر روی زمینه می‌آورم. این تکنیک کلاسیک به دلیل سختی‌هایی که دارد چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و خود من هم چند سال طول کشید تا با آزمون و خطا توانستم آن را به تکنیک اصلی کارهایم تبدیل کنم. تمپرا قابلیت‌های منحصربه‌فردی دارد و از نظر من خاصیت لایه به لایه گذاشتن رنگ و همچنین درخشش جذابی که در پایان کار دارد بسیار جذاب است.
چاپ دستی را هم به شیوه حکاکی مستقیم درای پوینت کار می‌کنم و کیفیت و قدمت آن برایم دل‌نشین است. به نظرم چاپ، طراحی و نقاشی جدا از هم نیستند و همه آنها را در کنار هم به کار می‌برم. در تمام آثارم بستر کارها را خودم با چوب درست می‌کنم و به این ترتیب برای شکل‌گیری هر اثر یک پروسه طولانی طی می‌شود. من همه اینها را جزئی از کار می‌دانم چون باعث می‌شود کیفیت دست‌ساز و خاصی پیدا کند.
نمایشگاه آثار نقاشی و چاپ نگار مرتضوی‌زاده تا ۶ بهمن در گالری والی به نشانی میدان ونک، خیابان شهید خدامی، پلاک 72 برپاست.
منبع:هنرآنلاین