به گزارش تجسمی آنلاین، بخش هنری شهر ووهان مرکز استان هوبی که مبدا شیوع ویروس کروناست، همچون دیگر بخش های این شهر گرفتار این ویروس شده است به طوری دو هنرمند در این شهر بر اثر ابتلا به این بیماری جان باخته اند.

در همین راستا، گزارش ها از لغو برگزاری یک نمایشگاه هنر منطقه ای موسوم به آرت بازل در هنگ کنگ نیز در اوایل ماه فوریه (اواسط بهمن ماه) حکایت داشت.

این در حالی است که تاثیر لغو این نمایشگاه در مقایسه با تاثیر جهانی و طولانی مدت غول اقتصاد آسیا و دومین اقتصاد بزرگ جهان ناچیز است. چین در زمان شیوع ویروس سارس ۴ درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل می داد در حالی که این رقم در حال حاضر ۱۶ درصد است.

روزنامه آرت گزارش داد: در حال حاضر، میلیون ها کارخانه، رستوران، مغازه و همچنین موزه و نگارخانه تا اطلاع ثانوی تعطیل شده است.

«هنا جو» (Henna Joo) مدیر گالری «آراریو» (Arario) که شعباتی در شانگهای و کره جنوبی دارد، گفت: وضعیت کلی دنیای هنر، مساله ای حیاتی است. وی افزود: یک بازار فعال، مجموعه داران، مشتریان و افراد بیشتری را جذب می کند، اما در صورت کسادی اقتصاد جهانی و تضعیف حس عمومی، بازار هنر نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

وی گفت: لغو آرت بازل هنگ کنگ این امکان را به نگارخانه ها می دهد تا نمونه های تجاری شان را مورد بازنگری قرار دهند. این نگارخانه ها به این موضوع می پردازند که یک سال بدون آرت بازل چه تاثیری بر عملکرد یکساله شان خواهد داشت. آنچه آنها و ما از دست می دهیم، شانس ملاقات با مشتریان جدید بین المللی است، اما این روند نیز سال آینده از سر گرفته می شود.

 در همین حال، «لورین کیانگ مالینگو» (Lorraine Kiang Malingue) مدیر و یکی از موسسان نگارخانه «ادوارد مالینگو» (Edouard Malingue) در شانگهای و هنگ کنگ پیش بینی کرد که فروش آثار هنری در آُسیا  در یک دوره سه ماهه دچار ضربه شود.

به گفته «کارن اسمیت» (Karen Smith) مورخی در چین و مشاور مرکز عکاسی شانگهای، بخش هنری این کشور در حال حاضر با دوره هنری زیرزمینی سال ۲۰۰۳ زمانی که ویروس سارس شایع شده بود، بسیار متفاوت است.

وی که مدیر اجرایی موزه Xi’an OCAT نیز است، افزود: آن زمان، هنر در چین رویایی و سورئال بود و رسانه های اجتماعی در این کشور فعال نبود. تلفن های همراه وجود داشت اما تلفن های هوشمند یافت نمی شد و در دنیای هنر، همه به طور مستقل کار می کردند.

اسمیت در ادامه گفت: ماه ها از زمان بحران سارس گذشت تا اینکه ما از آن مطلع شدیم و درحالی که قرنطینه ای در کار نبود، میهمانی های بسیاری برگزار می کردیم.

وی افزود: در سالی که بحران سارس پایان یافت، هیات های هنری از انگلیس، آمریکا و آسیا از بخش هنری احیا شده چین دیدن کردند.

روزنامه آرت در گزارش خود چنین نتیجه گیری کرد: خیلی زود است که بتوان تکرار وضعیت سال ۲۰۰۴ در چین را پیش بینی کرد، زیرا بحران سارس در شرایط سیاسی متفاوتی روی داد، به طوری که رسانه ها و بیان هنری آن زمان در مقایسه با حال، از محدودیت های کمتری برخوردار بود