تجسمی آنلاین: دانیال دادگستر: بررسی هنرمندان حراج دیماه 98 حراج تهران: مثقالی یکی از ماندگارترین چهره‌های گرافیک نوین ایران است که تصویرسازی‌ها و پوسترهایش در خاطره جمعی همه ثبت شده که در عرصه مجسمه‌سازی و نقاشی نیز هنرمندی نوگراست. نقاشی‌های او همچون مجموعه تندیس‌های کاغذی‌اش کنشی آزاد، رنگ‌هایی متنوع و لحنی ساده و رویایی دارند. در این دوره از حراج اثری از وی با عنوان "پرتره سهراب سپهری" با ابعاد 140*196 و با قیمت 80 - 120 میلیون تومان به فروش خواهد رسید.
مثقالی در ۱۳ تیرماه ۱۳۲۲ در شهر اصفهان دیده به جهان گشود، او دانش‌آموخته رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است و فعالیت خود را با تصویرسازی برای مجلات مختلف از جمله مجله «نگین» آغاز کرد.
تصویرگری سیاه و سفید و کتاب رنگی «خروس زهی، پیرهن پری» اثر احمد شاملو و «ماهی سیاه کوچولو» از نخستین تصویرسازی‌ها و البته برجسته‌ترین آثار او به شمار می‌آیند.
این هنرمند فارغ از تمام جوایز داخلی و خارجی که به دست آورده است، در سال ۱۹۷۴ از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان نامزد جایزه هانس کریستین آندرسن معرفی و در نهایت این جایزه مهم را برای تمامی آثارش دریافت کرد.
لیتوگرافی، کلاژ، آبرنگ و سایر ابزارهای هنری از جمله روش‌های مختلفی بود که مثقالی در کارهایش از آن‌ها استفاده کرده و می‌کند. او همچنین از سبک‌های متفاوتی مانند سبک‌های غربی و چاپ سنگی در آفرینش تصاویر بهره برده است.
تصویرگری کتاب‌های «عمو نوروز»، «جمشید شاه»، «پسرک چشم آبی»، «آرش کمانگیر»، «ماهی سیاه کوچولو» و «افسانه آفرینش در ایران» از مهم‌ترین آثار این هنرمند است.
مثقالی اما هیچگاه خود را محدود به هنر تصویرگری نکرد و در حوزه طراحی پوستر و مجسمه‌سازی هم هنر زیبای خود را به نمایش گذاشت، اولین پوستری که این هنرمند طراحی کرد مربوط به فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی بود. علاوه بر این او برای فیلم‌های «پستچی»، «دار»، «شازده احتجاب» و ... پوستر طراحی کرده است.
در سال ۹۶ مهم‌ترین نشان تصویرگری ایران، آبان، به فرشید مثقالی به پاس سال‌ها فعالیت در حوزه هنرهای تجسمی و تصویرگری اهدا شد.
فرشید مثقالی یکی از ماندگارترین چهره‌های گرافیک نوین ایران است که تصویرسازی‌ها و پوسترهایش در خاطره جمعی همه ثبت شده است. او در عرصه مجسمه‌سازی و نقاشی نیز هنرمندی نوگراست. نقاشی‌های او همچون مجموعه تندیس‌های کاغذی‌اش کنشی آزاد، رنگ‌هایی متنوع و لحنی ساده و رویایی دارند.
ثقالی با بهره‌گیری از تمامی ابزار و نشانه‌های سنتی هنر ایرانی، آثاری کاملاً معاصر و امروزی می‌سازد. استفاده خاص از رنگ‌های طلایی، نقره‌ای و لاجوردی در کنار قرمزی شفاف، یادآور سنت‌های نقاشی ایرانی است. مجسمه‌های مثقالی صمیمی و دوستانه‌اند. به راحتی با هر نوع مخاطب، در هر سن و جنس و قومی ارتباط برقرار می‌کنند و ساده سخن می‌گویند. این ساده‌فهم بودن یادآور نوعی خصایص پاپ در آثار مثقالی است؛ هرچند که به‌کارگیری خاص رنگ‌آمیزی و ایجاد بافت‌های ویژه بر سطح پیکره‌ها، این آثار را به هنر معاصر نیز پیوند می‌دهند.
یکی دیگر از ویژگی‌های بکر آثار مثقالی که در اثر فوق نیز مشهود است، استفاده‌ای بازیگوشانه از متریال و فرم بصری در خلق اثر هنری است؛ هنرمند در روند خلق اثر، بایدها و نبایدهای قواعد خشک و کلاسیک هنری را کنار می‌زند و در چیزی مشابه بازی کودکانه، تخیل خود را رها می‌کند تا در کنکاش ناخودآگاه و آزاد از عقلانیت بزرگسالانه، چون کودکی با جهان پیش رو صلحی پایدار و ساده را پیش گیرد و در روند آن از رازی پرده بردارد: رمز جاودانگی در همین جدی گرفتن بازی بزرگ در مقام هنر است.