به گزارش تجسمی آنلاین، نمایشگاه نقاشی مریم صالحی با نام "گویای خموش" در گالری ویستا برپا شد. صالحی با بیان اینکه ۲۶ اثر با تکنیک رنگروغن و ترکیب مواد در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: در این آثار تمرکزم بر روی اشیاء بود، مخصوصاً اشیاء قدیمی که در عکسها دیده میشدند. در این مجموعه از عکسهای نوازندگان قدیمی استفاده کردم که در کنار آنها اشیائی چیدمان شده بود.
صالحی ادامه داد: نمایشگاه قبلی من هم درباره اشیاء بود و میخواستم سکوتی که در آنها هست را بشکنم. اشیاء همیشه کنار ما هستند اما هیچوقت به چشم نمیآیند. در آن نمایشگاه با نور بازی کردم و سکوت اشیاء را شکستم. این بار هم اشیائی که در کنار نوازندهها قرار داشتند را انتخاب کردم چون کنتراست زیادی میان نوازندهها و اشیاء کنارشان دیدم.
او درباره اعوجاجی که در تصاویر وجود دارد گفت: باز هم قصد داشتم سکوت عکسها را بشکنم و به این اشاره کنم که موسیقی همیشه در زندگی انسان وجود داشته و خواهد داشت. این اعوجاجها و کشیدگیها نیز بیانگر این است که موسیقی از جایی شروع شده و ادامه پیدا میکند و از سوی دیگر شکستن فرمها همان ابزار من برای شکستن سکوت بود.
صالحی درباره نحوه کار خود گفت: اشیائی که در هر عکس وجود داشت را در عالم واقع کنار هم چیدمان کرده و مقابل یک ظرف استیل قرار میدادم. وقتی تصویر آنها در ظرف میافتاد اعوجاج پیدا میکرد و با عکاسی کردن از آنها، این نقاشیها را به وجود آوردم. در تابلوهای من فرمها دائماً در حال شکستن هستند زیرا دوست ندارم در آثارم فرمها شکل اصلی خود را داشته باشند، بنابراین آنها را به شکلهای مختلف تغییر میدهم.
او درباره بخشی از آثار خود که تابلوهای از جنس استیل هستند گفت: در این تابلوها به ساز تار پرداختم و تصاویر انتزاعی از آن به وجود آوردم. بیننده با دیدن آنها متوجه میشود که این ساز تار است اما در واقع هیچ تاری به این شکل نیست.
صالحی ادامه داد: در این مجموعه با توجه به موضوع سعی کردم از رنگهای خاموش استفاده کنم اما با توجه به اینکه چشماندازی برای کار خود دارم و این مجموعه را ادامه خواهم داد در آثار بعدی از رنگهای دیگری استفاده میکنم.
این هنرمند افزود: متاسفانه جایگاه نقاشی برای مردم ما هنوز مشخص نیست. آنها لوازم گران میخرند و مدت کوتاهی از آن استفاده میکنند، اما نپذیرفتهاند که برای خانه خود میتوانند یک تابلوی نقاشی اصل خریداری کنند. این موضوع باعث کدورت خاطر هنرمندان است زیرا مخاطبان از نمایشگاهها استقبال میکنند اما ضرورتی برای خرید آثار نمیبینند.
منبع:هنرآنلاین