به گزارش تجسمی آنلاین، : نمایشگاه نقاشی مریم آقایی با نام "سازگاری" در گالری فرمانفرما برپاست.
آقایی با اشاره به نام این مجموعه گفت: نام این نمایشگاه اشاره به سازگاری است که این روزها بشر با جنگ پیدا کرده است. کار روی این مجموعه را از سه سال پیش آغاز کردم و المانهایی که جنگ را به خاطر میآورد مانند موشک، فشنگ و... را به عنوان لوازم تزئینی زنان در نقاشیهای خود آوردم. این اشیاء به زنها وصل شده و به لوازم زندگی آنها تبدیل شدهاند. پرندههای صلح را نیز با زنجیر به یکدیگر وصل کردم و همه آنها در خواب هستند، بنابراین نمیتوانند پیام صلحآمیز را به جایی ببرند و آنها نیز با جنگ سازگار شدهاند.
او درباره اینکه چرا سوژه بیشتر نقاشیهایش زنان هستند گفت: در تعدادی از تابلوها مردان نیز حضور دارند و اصولاً نگاه جنسیتی ندارم و همه این افراد را نماد بشر میدانم. اما چون خودم زن هستم و عمق نگاه من نسبت به زنان بیشتر است در نتیجه کاراکتر بیشتر تابلوهایم زنان هستند.
آقایی با بیان اینکه نخستین بار است کار حجم انجام داده است، افزود: در طول سه سالی که روی این مجموعه کارکردم موضوع در وجودم عمق پیدا کرد و المانهای گوناگونی وارد کارم شدند. فکر کردم مدیاهای دیگری به جز نقاشی میتواند باعث شود کارم بهتر با مخاطب ارتباط برقرار کند. پرندهها از جایی وارد نقاشیهایم شدند و پس از آن فکر کردم تبدیل آنها به حجم میتواند باعث قوت بیشتر آنها شده و پیغام را بهتر به مخاطب برساند.
او درباره بخشی از نمایشگاه که به عکسهای سیاه و سفید اختصاص دارد گفت: این آثار متعلق به مجموعه قبلی من با عنوان "جنگ داخلی" هستند که سال ۹۳ نمایش داده شد. در آن مجموعه موضوع جنگ انسان با خودش را مدنظر داشتم، زمانی که خود را بازخواست میکنید و با خود درگیر میشوید. این زمانی است که پوست میاندازید و این تغییر با درد همراه است. بنابراین از باندکشی برای طراحی لباس یک پرفورمر استفاده کردم و از اجرای او عکس گرفته و آن عکسها را نمایش دادم.
آقایی درباره جایگاه جنگ در آثارش گفت: از ۸ تا ۱۶ سالگی من در جنگ گذشت. ممکن است به نظر برسد با بزرگ شدن کودک تاثیرات آن وقایع از ذهنش میرود، اما فکر میکنم بعد از سن 40 سالگی بار دیگر آنچه در کودکی در زندگی انسان تاثیرگذار بوده است به دغدغه او تبدیل میشود. برای من هم اینگونه بود و تمام وقایع و جزئیات آن زمان را به یاد دارم. وقتی دیدم که خاطرات آن دوران در وجودم هنوز پررنگ است، احساس کردم باید آنها را وارد کار هنری خود کنم وگرنه هیچوقت از وجودم بیرون نمیروند.
آقایی ادامه داد: چیزی که بیشتر ذهنم را درگیر میکند آن است که اگر ۲۰ سال پیش تصویری از جنگ در یک نقطه دنیا از تلویزیونها نمایش داده میشد ممکن بود آدمها مقابل تلویزیون گریه کنند. ولی امروزه در همه جای دنیا شاهد جنگ و آشوب هستیم و آدمها دستهدسته کشته میشوند، بااینحال این اتفاقات دیگر روی انسان تاثیر نمیگذارد و تنها در حد خبر باقی میماند. انگار همه ما نسبت به جنگ و به جان هم افتادن آدمها بیحس شدهایم.
نمایشگاه نقاشی مریم آقایی با نام "سازگاری" تا 12 مهر در گالری فرمانفرما به نشانی خیابان کریمخان زند، خردمند شمالی، کوچه اعرابی ۲ برپاست.
منبع:هنرآنلاین