به گزارش تجسمی آنلاین ، هشتاد و سومین سالروز تولد بانوی نقاشی ایران، ایران درودی به درخواست این هنرمند با هدف حمایت از بیماران مبتلا به سرطان با حضور محمد جواد حق شناس (رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران)، محمدرضا کارگر (مدیرکل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی)، مجید رجبی معمار (مدیرعامل خانه هنرمندان)، هیات امنا بنیاد ایران درودی، بهاره کیان افشار (بازیگر) و جمعی از هنرمندان در همراه سرای موسسه خیریه بهنام دهش پور برگزار شد.
درودی در سخنان خود به تاریخ کهن ایران زمین و فرهنگ غنی هزار ساله این سرزمین اشاره کرد و گفت: من خاکم، از خاکم و از خاک ایرانم، زاده خراسانم و جرات و جسارت خود را از همین خراسان به ارث برده‌ام؛ از سرزمین فردوسی بزرگ که جد من است. روی سنگ قبر من چیز زیادی ننویسید، فقط یک کلمه بنویسید: ایران.
این نقاش در ادامه با اشاره به بخشی از غزل معروف مولانا «ما ز بالاییم و بالا می‌رویم، ما ز دریاییم و دریا می‌رویم»، درباره شاعران بزرگ ایران بیان کرد: استاد بزرگ زندگی من، حضرت مولانا بوده است. ما ایرانیان چقدر خوشبختیم که مولانا را داریم و به زبان مادری خود از اشعار گران‌قدر و باشکوه او لذت می‌بریم. چقدر خوشبختیم که فردوسی را داریم. چقدر خوشبختیم که ایران عزیز را داریم. مولانا «ما ز بالاییم و بالا می رویم» را بیهوده نگفته و اگر به این اعتقاد داشته باشیم، دیگر کدام غم اجازه دارد در وجود ما رخنه کند؟
درودی همچنین با اشاره به بیماری سرطان خود که از ۲۰ سال پیش به آن مبتلا شده به عنوان معجزه زندگی و نقطه عطفی در خلق آثار مهم هنری خود یاد کرد و ادامه داد: هیچ گاه سرطان را جدی نگرفتم. سرطان معجزه زندگی من بود. معجزه‌ای که به من زنده بودن را یادآوری کرده و هر ثانیه از زندگی‌ام را لبریز از عشق کرده است. هر اثری که می‌کشم من را به حالت عرفانی می‌برد و نقاشی‌هایم به‌گونه‌ای ترجمان و تصویر دنیای ذهنیات من هستند. این چیزی است که من را بعد از ۲۳ بار جراحی سرپا نگه داشته است.
این هنرمند که بعد از تاسیس بنیادی در سال ۱۳۹۰، ۱۹۵ اثر برگزیده خویش را که طی ٤٧ سال با هدف ارائه در موزه شخصی خود حفظ کرده بود، به این بنیاد و مردم ایران بخشیده است، در باره افتتاح این مرکز گفت: پس از تلاشی طولانی، اکنون در آستانه افتتاح موزه خود هستم. موزه‌ای که برایش هزینه زیادی شده اما ایرادی ندارد، مهم این است که هر چه زودتر این هدیه را خالصانه به مردم کشورم تقدیم کنم.
ایران درّودی متولد شهریور ۱۳۱۵ در شهر مشهد است. تحصیلات خود را در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر، ویترای، تهیه‌کنندگی و کارگردانی سینما و برنامه‌های تلویزیونی در فرانسه، بلژیک و آمریکا گذرانده است. تاکنون ۶۴ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در کشورهای آمریکا، بلژیک، ایتالیا، فرانسه، سوییس، ژاپن، مکزیک، کانادا، آلمان، استرالیا، موناکو، امارات متحده عربی و ایران از آثار او برپا شده است. همچنین از ایشان تألیفات زیادی درباره زندگی، آثار و نیز مقوله هنر به چاپ رسیده است که می‌توان به کتاب «در فاصله‌ی دو نقطه» که زندگی‌نامه خود اوست و همچنین ۲ جلد کتاب از آثار نقاشی او از جمله کتاب «بهنام قصه‌ی انسان و پایداریش» که شناخت‌نامه ایران درّودی است و کتاب «گفتگوی ایران درّودی با مهدی مظفری ساوجی» که در سال گذشته به چاپ رسیده است، اشاره کرد.