تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: صد‌اثر صد‌هنرمند تلاش بر ایجاد روند مثبتی در بازار هنر ایران دارد. در وهله نخست آنچه که مخاطب با آن مواجه می‌شود، در کنار هم قرار‌گیری آثار چند نسل مختلف در عرصه هنر بوده. این رویداد در بیست و هفتمین سال خود با 222 هنرمند و 228 اثر  تلفیقی از نقاشی، خط و مجسمه برگزار شده‌است. قیمت های گذاشته‌شده بر روی آثار از 250 هزار تومن شروع می‌شود. ناگفته نماند که هر اثر که به فروش می‌رسد اثری دیگر از آن هنرمند جایگزین خواهد‌شد. به عبارتی دیگر همچون یک حراجی هنری عمل می‌کند با این منظور که راه رشد و پیشرفت را برای هنرمندان جوان‌تر باز‌کند. اما رویدادی به این با شکوهی چالش‌های بسیاری را با خود به همراه دارد. چالش‌هایی که در ذهن مخاطب فضاهای منفی و مثبت بسیاری ایجاد می‌کند. در فضای مثبت آنچه که تحسین برانگیز است پدید آوردن این مجموعه و همگام سازی سبک های مختلف هنری، همچنین همیاری و همدلی گالری گلستان با هنرمندان بوده که به خودی خود باعث پیشرفت آنها در راستای تجسمی خواهد‌شد. اما مسائلی را با خود در پی دارد.

تعداد آثار و هنرمندان شرکت کننده در این رویداد با عنوان آن همسو نبوده و به مراتب اشکالاتی در روند شکل‌گیری و برگزاری این فراخوان به‌وجود‌آورده‌است. شکل اجرایی نمایشگاه با ایده و هدف هایی که برای برگزاری تعریف شده همسو نبوده. تمام رویداد های هنری و هر معقوله ایی که معتبر باشد لازم است که به معیارهای خود وفادار بماند. این شکستن قوائد سیر نزولی برای این اتفاق هنری با خود در پی دارد.

 از جمله موارد سوال برانگیز نحوه چیدمان و انتخاب آثار خصوصا آثار نقاشان جوان‌تر بوده که گویی کمتر با فضای آکادمیک و اصول پایه‌ایی تجسمی آشنا بوده‌اند. چیدمان اشتباه که از چند بُعد مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد این اجازه را به مخاطب نمی‌دهد تا آثار را به‌درستی نگاه و زیر ذربین دیدگاه شخصی‌اش ببرد. کارشناسی نادرست و چیدمان بهم‌ریخته دو اصل اولیه ایی است که بجای جذب مخاطبین دافعه ایجاد می‌کند. نبود فضای کافی برای نمایش آثار این اتفاق را رقم‌زده که تعدادی اثر نقاشی چه‌خوب، چه‌بد در پشت مجسمه ها قرار بگیرند. این نحوه قرار گیری پایه‌های  اصولی فکری بازدیدکنندگان را به چالش کشیده و این حس را القا می‌کند که در فرایند این مجموعه دوگانگی وجود دارد. اگر اثر مورد تایید قرار گرفته چرا در قسمتی قرار داده شده که خارج از دید باشد؟ همچنین اگر غیر از آنست چرا به مجسمه لطمه وارد کرده‌است؟ نحوه چیدمان از نزدیک ترین نقطه به سقف آغاز شده تا پایین ترین قسمت که کف سالن  گالری نامیده می‌شود. همین اتفاق شرایط دیدن آثار را را برای بازدیدکنندگانش نامساعد می‌کند.

همه عناصر موجود در این رویداد ضد هم دیگر عمل می‌کنند. به عبارتی ملموس تر، آثار حرفه ایی و غیر حرفه ایی در تمامی زمینه‌ها در کنار هم هستند و بر هم تاثیر می‌گذارند. در واقع درصد زیبایی پایین آمده و آنچه که در دنیای تجسمی اصل است و به رسمیت شناخته می‌شود پدید آوردن زیبایی بوده‌است. نشناختن این رسمیت نابسمانی با خود به همراه دارد. بخش نقاشی در این نمایشگاه به نوعی هرج و مرج بپا کرده که در تابلوها، رنگ های بکار برده شده با ضرب قلم های نادرست بعضی آثار را بهم ریخته نشان می‌دهد. همانطور که گفته شد بر دیگر آثار تاثیر منفی بسزایی خواهد گذاشت. این تاثیر با ناهنجاری های موجود در مجسمه ها ادغام شده، علت ناهنجاری، استفاده نادرست از متریال و رنگ بوده، همچنین اجرای ضعیف تعدادی از مجسمه‌های به نمایش در آمده موجود در رویداد نام برده شده.

از دیگر مواردی که چشم بیننده را از دیدن آثار فراری می‌دهد ناهماهنگی جایگاه اثرها بوده‌است. در‌واقع چشم مخاطب تا به دیدن نقاشی ها عادت می‌کند به صورت یک نوسان به تابلوی خط و یا یک مجسمه بر می‌خورد که رشته افکارش از هم جدا می‌شود. باید در نظر داشت که گاهی ایجاد یک فراز و نشیب بصری به جذب مخاطب کمک بیشتری می‌کند. اما زمانی درست اجرا می‌شود که آثار از کیفیت بالایی برخوردار باشند. آثار شرکت داده شده در بیست و هفتمین سال یک شوک بزرگ در بازدیدکنندگانش ایجاد کرده است. این شوک کیفیت آثار را در دو دسته خلاصه میکند معمولی رو به پایین، باکیفیت هایی که تحت تاثیر دیگر آثار قرار گرفته‌اند.

فراز و نشیب موجود باعث شده‌است که آثار چهره هایی همچون پرویز کلانتری، آرمان یعقوب‌پور، یعقوب عمامه پیچ، حسین ماهر ، غلام‌رضا نامی، محمد‌ابراهیم جعفری و نصرالله افجه‌ایی، جمال عرب‌زاده و دیگر بزرگان خیلی دیده نشود. به طور کلی عمل دیدن در این رویداد کمی دشوارتر از سالهای قبل اتفاق افتاده‌است. فضای آکادمیک و بازاریِ هنر در کنار هم قرار گرفته‌اند. بیشتر آثار انتخابی جنبه ی دکوراتیو داشته. در واقع با ذکاوت تمام تمامی قشر جامعه را مخاطب خود قرار داده‌اند. موارد ذکر شده هم می تواند خوب باشد هم بد. خوب از این جهت که هنرمندان را متوجه کاستی های موجود در آثارشان می‌کند. بد از این سو که مخاطب با تضاد بصری مواجه می‌شود و تمرکز کافی را برای درک زیرساخت اصلی این مجموعه نخواهد‌داشت. در‌واقع آنچه‌که علت اصلی پیدایش رویداد صداثر صد‌هنرمند بوده، ماهیت پیشین خود را از دست‌داده و ماهیت جدیدی پیدا کرده‌است.

صد‌اثر صد‌هنرمند در 11 مرداد 1398 در گالری گلستان به آدرس تهران، خیابان دروس، خیابان کماسایی، پلاک 34 برگزار شده است و تا 30 مرداد 1398 ادامه دارد.