تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: نمایشگاه آهنا در واقع مخاطب را به هنگام ورود با احجامی روبرو می کند که دارای یک ریتم اجرایی خاص بوده و یادآور سر ستون‌ها و سازه‌های باستانی ایران هستند.
آنچه آثار این مجموعه را منحصر به فرد تر می‌کند بازی احجام با نور و سایه‌های افتاده بر روی زمین و دیوار است که بی منظور نبوده‌است. هنرمند در نمایش آثارش قصد در ایجاد این بازی را داشته تا مخاطب را به کشف زیرساخت معنایی آن دعوت کند.
درواقع با این اتفاق یک فضای داینامیک ایجاد کرده‌است که هم در موسیقی و هم در دنیای تجسمی و بصری هدفی یکسان دارند، آن هم ایجاد حس پویایی، حرکت و جنبش است. جنبشی که در آجرچینی های آهنی و یا دیگر سازه های تاریخی و یا مدرن حاضر در مجموعه نقشی متفاوت ایفا می‌کند که با حضور سایه‌های احجام بر اهمیت آن بیش از پیش افزوده می‌شود.
از طرفی دیگر نگاه ریتمیک در آثار موجود در مجموعه به صورت یک ضرب آهنگ پیش می‌رود. به عبارتی دیگر نوعی سمفونی در آثار وجود دارد که مخاطب به هنگام روبرو شدن با هر کدام از آثار گویی به یک آهنگ از آلبومی جدید گوش فرا می‌دهد و این حس تا جایی پیش می‌رود که هر اثر یک موزیکی جدا را تداعی می‌کند.
نمایشگاه آهنا از گفته‌ها و ناگفته‌هایی سخن می‌گوید که مخاطب در تمامی آثار باستانی و سرستون‌ها بارها دیده‌است و گاهی نیز به اسکلت اولیه آن اشاره می‌کند، همچنین نگاه ریتمیک موجود در آثار از انسجام و یک استواری صحبت می کند که ذهن و نگاه مخاطب را به سمتی بالاتر از جهان امروزی سوق می‌دهد. درواقع اشاره به یک فضای لایتناهی و قدرتی برتر دارد.
هادی محیط در آثارش بازتابی از بودن و بازنمایی از نبودن‌ها را مجسم کرده و تا آنجا پیش‌رفته که مخاطب خاستگاه شخصی خودرا در آثار می‌بیند. دیدنی که صرفا به نگاه وخیرگی ختم نمی‌شود بلکه بخشی از وجود شخص را در بر می‌گیرد.
به نوعی این حس به شخص القا می‌شود که در یک فضای باستانی قدم بر می‌‌دارد و به یک باره با دیدن اثری مدرن یک نوای جدید برای او نواخته می‌شود و چهارچوب ذهنی فرد دچار درگیری و همهمه خواهد شد. رویداد پیش رو بُعدی نامشخص از هستی را ملموس می‌سازد و این ملموس سازی به مخاطب اجازه درک بیشتر را می‌دهد. درکی که به یک تعادل بصری منجر می‌شود.
درواقع وجود مضمون آهنگین آثار به یک لطافت اشاره کرده‌است که با ترکیب سخت متریال اجرایی تعادل پیش آمده مفهمومی دیگر پیدا می‌کند. این نوع رویکرد به صورت ناخواسته و یا خودخواسته همچون نماد یین و یانگ، سیاهی و سفیدی، زشتی و زیبایی و... رویت‌پذیر شده‌است. به عبارتی دیگر همه‌ی عناصر به نحوی باهم درآمیخته شده‌اند که تضادهای بصری و مفهومی پیش‌رو در ذهن مخاطب همچون یک اثر هنری زیبا نقش آفرینی کند.
یکپارچگی آثار موجود از نوع استواری در روش اجرا و رنگ پریدگی یا حالت زنگ زدگی آهن‌ها یکدستگی ایجاد کرده‌است که برای مخاطب عمل پیداش و وجودیت انسان را نمایانگر می کند.
مخاطب با حضور در نمایشگاه آهنا در مجموعه‌ایی قدم می‌گذارد که به صورت کاملا غریضی علاوه بر نمایش آثار به پیدایش انسان، دوران ماقبل تاریخ ، عصر آهن و موارد دیگر اشاره دارد و این حس به مخاطب القا می‌شود که در زمان سفر کرده‌است و با هر اثر در زمان و مکانی متفاوت قرار دارد. این سفر در ادوار مختلف به فکر در مورد اصول اولیه از دیرو تا امروز در خصوص معماری و ساخت دیگر احجام هندسی منجر به دیدگاه ها و تعبیرهای متفاوت خواهد شد.
نمایشگاه انفرادی مجسمه هادی محیط با عنوان "آهنا" در گالری ۰۰۹۸ از تاریخ ۲۳ آذرماه ۱۴۰۳ تا تاریخ ۴ دی به آدرس: تهران، میدان هفت‌تیر، خیابان کیرم‌خانف خیابان سنایی، خیابان ۱۸، پلاک ۲۵ ۱۴۰۳ برگزار است.
