به گزارش تجسمی آنلاین، همواره بزرگ‌ترین برندهای دنیا برای روزآمدی و دریافت نوعی لایسنس اجتماعی به پیوند با هنر می‌اندیشند: تازه ترین برند جهانی کوکاکولا.
یک فیلم تبلیغاتی جدید با عنوان «شاهکار»، تابلوی کوکاکولا اثر وارهول را در کنار نقاشی‌های آشنای استادان دیگر، مانند جیغ ادوارد مونک (۱۸۹۵)، اتاق خواب وینسنت ون گوگ در آرل (۱۸۸۹) و پل درام و تپه غروب خورشید (۱۸۵۸) اثر اوتاگاوا هیروشیگه نشان می‌دهد.
این فیلم تبلیغاتی دو دقیقه‌ای در یک موزه هنری می‌گذرد، جایی که گروهی از دانش‌آموزان زیر نظر معلم خود طراحی می‌کنند. ناگهان نقاشی‌های روی دیوار جان می‌گیرند و دستی از یک تابلو بیرون می‌آید و بطری کوکاکولا را از نقاشی وارهول بیرون می‌کشد.
در ادامه بطری نوشابه میان شخصیت‌های نقاشی‌های جدید و قدیمی در تالار موزه دست به دست می‌شود تا در نهایت به دختری با گوشواره مروارید اثر یوهانس ورمیر (۱۶۶۵) برسد که بطری را باز کرده و آن را تعارف می‌کند.
همچنین بارها از زبان دست اندرکاران و طراحان مد و لباس شنیده‌ایم که این عرصه، نیازمند رویکردهای خلاقانه و جدید برای جذب بیشتر مخاطبان و مصرف کنندگان است و مسوولان نیز بارها بر لزوم تقویت انگاره‌های هنر بومی در نظام کلان البسه ایرانی تاکید کرده‌اند.
با وجود آن که کارشناسانِ امر همواره بر ضرورت کاربرد نقوش و طرح‌ها و رنگ‌های بدیع و خلاقانه تاکید داشته‌اند؛ اما همچنان شاهد مهجوریت نقش مایه‌ها و عناصر ملی و بومی و اسلامی در طرح‌هایمان هستیم و طراحان مد و لباس کمتر از نقاشی و نگارگری ایرانی در تولیدات خود استفاده می‌کنند.