تجسمی‌آنلاین: شروین‌کندری: حتما آقایان در وزارت ارشاد خوابند؟ حتما خود را کنار کشیده‌اند؟ حتما حسینی و مظفری و دیگران یادشان رفته که چرا و چگونه در این سال سیاه گذشته فوج فوج مردان و زنان این سرزمین به دیار باقی شتافتند؟ حتما یادشان رفته که این کرونای لعنتی چه بر سر دنیا آورده است؟ دولت که دولت نیست, هرکسی راه خود را می‌رود. وزیر بهداشت و یارانش شبانه‌روز می‌نالند که مردم تجمع نکنید و از سوس دیگر دولت از ساعت 21 به بعد منع عبور و مرور وضع می‌کند تا جریمه بگیرد از خلق‌الله و از سوی دیگر این مردان وزارت ارشادی به نمایشگاهی اجازه برپایی میدهند که صدها نفر در کنار هم ودر محیطی مسقف گردهم آیند. دم خروس را ببینیم یا قسم حضرت عباس را؟ نمی‌دانیم شاید از جایی و کسی برای ان مدیران ارشاد واکسنی آمده که زده‌اند و مردم خبر ندارند که چنین بی‌پروا شده‌اند. الله اعلم.
پنجمین سالانه نقاشی استان البرز در شرایطی برگزار شد که جهان درگیر ویروس کرونا بوده‌است و پدید آوردن همچین رویدادهایی نسبت به قبل دشوارتر خواهدبود. انجمن هنرهای تجسمی استان البرز پنجمین سالانه نقاشی را با آثاری که ازکیفیت بصری بیشتری نسبت به سال‌های گذشته برخوردار است، برگزار کرد.
این سالانه نقاشی مزایا و معایبی با خود به همراه دارد که نمی‌توان آن‌هارا نادیده گرفت و از آن‌ها چشم پوشی کرد. اتفاق پیش آمده نتیجه‌ی تلاش‌ها و فعالیت‌های سعید امدادیان در انجمن است که نگاه اجتماعی استان البرز را نسبت به نقاشی تغییرداد. همچنین درکنار هم قرارگیری این حجم از تفاوت‌های بصری باعث می‌شود تا مخاطب دید عمیق‌تری به مجموعه و آثار موجود در آن داشته باشد. این سالانه همچون کتابی نقش آفرینی می‌کند که هر برگ آن سخن ازیک سبک یا یک واقعه خاص در تاریخ دارد. همین امر سبب می‌شود تا بازدیدکنندگان بیشتر به کند‌و‌کاو زیرساخت‌های اجتماعی و فلسفی موجود در آثار بپردازند. در واقع مخاطب به هنگام ورود در رویداد پیش‌رو با آثار نقاشی بسیاری مواجه می‌شود که از پیشکسوت تا یک هنرمند نوپا در دایره‌ی اجرائی آن قرار دارد. این اتفاق فرایند دیداری را ایجاد می‌کند تا هنرمندان جوانتر در کنار مدعوین بهتر دیده و شناخته شوند. از دیگر مسائل قابل توجه در برگزاری پنجمین سالانه وسعت و فضایی است که برای به اجرا گزاردن آن انتخاب کرده‌اند. بخاطر بزرگی مساحت و ارتفاع دیوارهایی که در این گالری وجود دارد تعداد زیادی آثار نقاشی در سایزهای مختلف را به راحتی در خود جای داده‌است. تا به اینجا روندهای اجرایی به درستی انجام شد.
هر سالانه‌ی هنری که تا به امروز به مرحله نمایش می‌رسد قطعا از پیش آثار مورد بررسی قرار می‌گیرند. این رویداد نیز داوری و بعد به مرحله اجرا درآمد. هیئت داوران پنجمین سالانه استان البرز: حسین تمجید، حسن کارگری، علیرضا آدم‌بکان، نعیمه وحدت خواه، سحر داعی و دبیر هنری: سعید امدادیان، دبیر اجرایی: محمد دستگیر است.
همانطور که پیشتر به آن اشاره شد دبیر هنری این مجموعه آقای سعید امدادیان برای پیشرفت فضای هنری در استان البرز از سال‌ها پیش تلاش بسیاری می‌کندکه در پنجمین سالانه نتیجه آن در بهتر شدن کیفیت نمایشگاه مشاهده می‌شود.
اما در بخش داوری آثار آنچه برای مخاطب چالش ذهنی ایجاد می‌کند پذیرفتن آثاری است که از زیرساخت‌های بصری درستی برخوردار نیست، در مواردی پذیرفتن آثاری که گرایش به تصویرسازی دارند و در دسته‌ی نقاشی قرار نمی‌گیرند یا آثاری که به طور کلی هنر نامیده نمی‌شود و به هجو گرایی تمایل بیشتری دارند به چشم می‌خورد، همچنین سوال برانگیزترین قسمت داوری نپذیرفتن آثار کپی که از شروط شرکت در این فراخوان بوده‌است. مخاطب به هنگام ورود و دیدن آثار در ادامه با نقاشی‌هایی مواجه خواهد شدکه کپی یا اقتباس از هنرمندان ایرانی و غربی هستند که خود پایه‌ی داوری را تاحدی زیر سوال می‌برد.
در نحوه چیدمان این رویداد نکاتی بسیار ظریف ولی مهم باید مورد بررسی قرارگیرد. به طور کلی در چنین رویدادهای بزرگی که آثار مدعوین در کنار شرکت کنندها قرار می‌گیرد نحوه چیدمان متفاوت از یک نمایشگاه عادی و گروهی خواهد بود. به این صورت که آثار پیشکسوتان در یک قسمت مجزا، کنار هم قرار می‌گیرند. با توجه به رویکرد و سلیقه‌ی برگزار کننده در ابتدا یا انتهای فضای گالری، آثار جای خواهند گرفت، اما آنچه که در این نمایشگاه فاجعه‌ی بصری خطاب می‌شود وجود آثار هنرمندان نوپا در کنار پیشکسوتان با یک چیدمان درهم است که همین امر باعث می‌شود از ارزش بصری آثار پیشکسوتان کاسته شود، یعنی مخاطب به درستی آن را نبیند و همچنین آثار هنرمندان جوانتر اصلا دیده نشود.
مهمترین مسئله‌‌ایی که ذهن‌ها را به سمت خود می‌کشاند با توجه به پاندمی جهانی و تذکرهای پی در پی مسئولین برای جلوگیری از پیش‌روی ویروس کرونا، انجمن هنرهای تجسمی استان البرز چطور همچین سالانه‌ی بزرگی با این حجم از بازدیدکنندگان را برگزار می‌کند. آیا صرفا ماسک زدن در محلی که بیش از 100 نفر در آن تجمع کرده‌اند مانع از انتقال و انتشار این ویروس می‌شود؟ در این شرایط نمی‌توان گفت که پروتکل‌های بهداشتی رعایت شده‌است. درواقع بهتر بود پنجمین سالانه‌ی نقاشی را مثل هر رویداد هنری دیگری با محدودیت ورود بازدیدکنندگان برگزار می‌کردند یا فعلا برگزار نمی‌کردند.
این رویداد در عظیمه، بلوار شریعتی، مهرادمال، طبقه‌ی پنجم از 25 بهمن 1399 تا 7 بهمن 1399 برپا است.