تجسمی‌آنلاین: سوده تدین: ادیسه لطفی در سال ۱۳۵۴ در شهر گرگان به دنیا آمد. علاقه او به نقاشی باعت شد، پس از دریافت دیپلم در سال ۱۳۷۲ راهی تهران شود تا استعداد خود را در این راه به محک گذاشته و راه آینده خود را هموار کند. این هنرمند این شانس را داشت تا در مکتب نقاشان برجسته‌ای آموزش ببیند. آیدین آغداشلو، منوچهر معتبر و بابک اطمینانی از استادان او بودند که در طول تحصیل در دانشگاه، او را با مبانی کاربردی رنگ، طراحی پایه، کمپوزیسیون و شیوه‌های هنر آبستره آشنا کردند. لطفی تحصیل کرده دانشگاه الزهرا (س) است و همزمان با تحصیل و بعد از فارغ‌التحصیلی با چند سازمان تبلیغاتی همکاری می‌کرد. این هنرمند با توجه به نحوه کار نقاشی‌اش که آن را می‌توان دگردیسی فرم نام نهاد، برای دوره کوتاهی و به منظور کسب تجربه‌های جدید راهی کشور سوئیس شد و در کنار آموختن زبان آلمانی، به دیدن نمایشگاه‌ها، موزه‌ها و گالری‌ها پرداخت و با دنیای جدیدی آشنا شد که در روند کارهای وی تاثیر زیادی بر جای گذاشت.
او پس از بازگشت از سفر، با ایجاد یک نگارخانه به نام "ماه گینه" در شهر گرگان کار خود را به صورت حرفه‌ای‌تر ادامه داد. علاقه او به دکوراسیون داخلی باعت شد که در سال ۱۳۸۶ وارد کالج TAFE NSW در تهران شود و بعد از دو سال موفق به اخد مدرک DIPLOMA از این کالج شود.
این هنرمند نقاش نمایشگاه‌های مختلفی را از سال 76 تاکنون برگزار کرد که از مهمترین آنها می‌توان به نمایشگاه گروهی نقاشی در نگارخانه بامداد، نمایشگاه انفرادی نقاشی و عکاسی در نگارخانه فاخته، نمایشگاه گروهی نقاشی اعضای انجمن هنرهای تجسمی شهر گرگان در تالار فخرالدین اسعد گرگانی، نمایشگاه انفرادی نقاشی در نگارخانه بامداد، نمایشگاه گروهی نقاشی اعضای انجمن هنرهای تجسمی گرگان در تالار فخرالدین اسعد گرگانی، نمایشگاه انفرادی نقاشی در نگارخانه هفت آینه، نمایشگاه انفرادی نقاشی در نگارخانه شبنم، نمایشگاه‌های گروهی نقاشی در ونکوور، مونترال، تورنتو و پاریس و چندین نمایشگاه نقاشی مختلف در آتلیه "ماه گینه" اشاره کرد. با این هنرمند گفت وگویی انجام داده‌ایم که می‌خوانید:
لطفا یک بیوگرافی مختصر از خودتان بفرمایید
۱۷ ساله بودم که به تهران رفتم تا در کلاس های کنکور مکعب شرکت کنم. رشته تحصیلی دوران دبیرستانم، تجربی بود و من هیچ آشنایی با دروس هنر نداشتم. علاوه بر گذراندن کلاس های کنکور، در کلاس های طراحی استاد آیدین آغداشلو هم شرکت کردم. خوشبختانه بعد از گذراندن کلاس های کنکور و کلاس های طراحی، در ۳ دانشگاه قبول شدم. دانشگاه آزاد هنر در رشته گرافیک. دانشگاه صدا و سیما در رشته گرافیک و دانشگاه الزهرا (س) در رشته گرافیک. رتبه کنکورم هم ۲۴ شد. من به دانشگاه الزهرا(س) رفتم و در رشته گرافیک چند سال بعد مدرک لیسانسم رو گرفتم. در دوران تحصیلم در دانشگاه، به نقاشی هم علاقه پیدا کردم و ۲ ماه از کلاس های طراحی استاد منوچهر معتبر و ۲ سال هم از کلتس های مبانی طراحی و رنگ و نقاشی استاد بابک اطمینانی بهره بردم که حاصل آن برگزاری چندین نمایشگاه نقاشی انفرادی و گروهی در ایران و خارج از کشور بود. من درطول زمان برگزاری نمایشگاه ها، به کالج TAFE NSW رفتم و بعد از ۲ سال از این کالج، مدرک Diploma در رشته دکوراسیون داخلی گرفتم. من در رشته های گرافیک و دکوراسیون داخلی با چند شرکت نیز همکاری کرده ام.
چطور شد از نقاشی به سمت عکاسی، سوق پیدا کردید؟
وقتی در رشته گرافیک تحصیل می کردم، در طی گذراندن واحدهای عکاسی، به عکاسی علاقه پیدا کردم. بعد از سال ها که عکاسی نکرده بودم، فروردین امسال دوباره به عکاسی روی آوردم و با همان نگاه انتزاعی که در نقاشی پیدا کردم، به عکاسی پرداختم. سوژه هایی مانند گل من رو به سمت خود جذب می کردن و من این بار در عکاسی هایم سعی کردم با همان نگاه انتزاعی که داشتم به گل نگاه کنم و از این سوژه عکاسی کنم.
چقدر خودتان را عکاس می دانید؟
من خودم را عکاس نمی دانم. من به عکاسی علاقه دارم.
چه شد که گل را سوژه اصلی عکس هایتان قرار دادید؟
من دوست داشتم سوژه ای را انتخاب کنم که بتوانم از نزدیک از آن عکاسی کنم. بنابراین باید به سوژه ای می پرداختم که بتوانم با لنز ماکرو از آن عکاسی کنم. ببینید، وقتی شما به کهکشان نگاه می کنید یا با میکروسکوپ به یک سوژه طبیعی نگاه می کنید، یک بافت مشترک در آن می بینید و این در مورد سوژه های طبیعی دیگر هم صادق است. در واقع سوژه انتزاعی می شود به دلیل اینکه این اواخر، نقاشی های من انتزاعی بود، این نوع نگاه انتزاع گونه من در عکاسی برایم جالب تر است زیرا سوژه فقط خود گل نیست.
فکر می کنید چه مشکلاتی برای هنرمندی که خارج از تهران است، وجود دارد؟
من مدت طولانی، تهران زندگی کردم. الان هم مدت ۸ سال است که در گرگان زندگی می کنم. بنابراین می توانم به طور صحیح گرگان را با تهران مقایسه کنم. البته من فقط می توانم در مورد گرگان نظر بدم و نمی توانم در مورد شهرستان های دیگه نظر بدهم.
وقتی شما می خواهید در گرگان نمایشگاهی داشته باشید، نگارخانه یا گالری مناسبی پیدا نمی کنید و مجبور هستید در تالار فخرالدین اسعد گرگانی که حدودا ۳ یا ۴ فضا برای نمایشگاه دارد، این کار را انجام دهید.
در نگارخانه یا گالری، فضایی آرام و باز و همچنین بزرگ با نورپردازی مناسب برای برگزاری نمایشگاه لازم است. چون فضا باید برای این کار، دیزاین شده باشد اما وقتی در تالار فخرالدین اسعد گرگانی نمایشگاه می گذارید، باید کارها را بر روی سه پایه قرار دهید. برای نورپردازی هم فقط نور لوستر موجود است و برخی فضاها هم با دیوار کاذب در حیاط درست شده است شبیه به گالری نیست.
ببینید، وقتی وارد یک گالری خوب می‌شوید، حس خوبی به شما دست می دهد. من فکر می کنم باید یک نگارخانه با فضای باز و دیزاین ساده و نورپردازی مناسب برای نمایش دادن آثار هنری وجود داشته باشد. من خودم، نمایشگاه هایم را در آتلیه خودم برگزار می کنم. در آتلیه ام که نامش " آتلیه ماه گینه" است، فضای آن را کاملا خالی می کنم. تابلو ها را نصب می کنم و نورپردازی می کنم.
واقعا در گرگان فضای مناسبی برای نمایشگاه نقاشی، عکاسی، مجسمه سازی و پرفورمنس وجود ندارد و از آن استقبال هم نمی‌شود. به نظر من باید یک گالری مناسب با روابط مناسب برای به نمایش در آوردن آثار هنری و فروش این آثار وجود داشته باشد که موجود نیست.
پیشنهاد شما برای کسی که می خواهد تازه وارد عکاسی بشود، چیست؟
به نظر من بهتر است که کار عکاسی را با دوربین مونولوگ شروع کرد و یک سوژه واحد را برای عکاسی انتخاب کرد و مفصل به آن سوژه پرداخت از زوایای مختلف و با نورپردازی های متفاوت از آن سوژه عکاسی کرد.
نسبتتان با محمدرضا لطفی بزرگ چقدر در کار شما تاثیر گذار بود؟آیا اصلا تاثیر داشته است؟
بله. ایشان در کار هنری من بسیار تاثیر گذار بوده اند. مرحوم استاد لطفی (عموی ادیسه لطفی) یک لطف بزرگی در حق من کردند. یادم هست که چند سالی از فارغ التحصیلی من می گذشت که زیاد تمایلی به ادامه کار هنری ام نداشتم. ایشان با من صحبت کردند و من را راهنمایی کردند. به من توصیه کردند که نقاشی را به به طور حرفه ای ادامه دهم. به من گفتند که استعداد پرداختن به کارهای هنری را دارم. شاید آن زمان من خودم را باور نداشتم. بعد از توصیه ایشان، من خیلی مصمم شدم که هنر را به عنوان حرفه اصلی ام انتخاب کنم. من و ایشان با هم نقاشی می کردیم. چون ایشان هم به نقاشی خیلی علاقه داشتند. با هم به نمایشگاه های نقاشی می رفتیم. موسیقی های خوب گوش می دادیم و فیلم های خوب می دیدیم. من همیشه سپاسگزار ایشان هستم.
لطفا از نمایشگاه هایتان بگویید. این طور که من برداشت کردم، در حوزه عکاسی نمایشگاهی بر پا نکرده اید. درست است؟
من حدودا ۱۳ نمایشگاه نقاشی برگزار کرده ام که بیشتر آنها انفرادی بوده است. اولین نمایشگاه نقاشی ام نمایشگاه نقاشی گروهی بود که استاد بابک اطمینانی برای هنرجویانشان در گالری بامداد در سال ۱۳۷۶ برگزار کردند. یکی از نمایشگاه هایم نقاشی نقاشی و عکاسی بود که در گالری فاخته داشتم. یک نمایشگاه نقاشی نیز در گالری عقیلی داشتم. نمایشگاه عکاسی دیگری نداشتم. برای امسال زمستان اولین نمایشگاه انفرادی عکاسی ام را در گرگان برگزار خواهم کرد.