آرمان یعقوب‌پور، رویکردی جوان به آثار یکتایی

تجسمی آنلاین: دانیال دادگستر: بررسی هنرمندان حراج دیماه 98 حراج تهران: منظره برای یک جوان امروزی دیگر آن چشم‌انداز قبلی را ندارد و هنرمندان نقاشی منظره بیشتر پل، آپارتمان و نماهای شهری را می‌کشند ولی یعقوب‌پور بازگشتی دوباره به همان مناظر قدیمی با تکنیک مدرن را در دستور کار خود قرار داده است. در این دوره از حراج اثری از وی  با  ابعاد 200*140  و با قیمت 35 – 25 میلیون تومان به فروش خواهد رسید.
آرمان یعقوب پور  متولد 1349 در بروجرد است و پس از ورود به رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای تهران، تحصیلات خود را تا مقطع دکتری پژوهش هنر ادامه داد و عضو هیئت علمی دانشگاه شد. علاقه یعقوب‌پور به طبیعت‌گرایی باعث شد تز دکتری او "تأثیر عوامل سیاسی و اجتماعی روی منظره‌پردازی معاصر ایران" باشد. او که ساکن کرج است از 17 سال پیش در دانشگاه هنر نیشابور تدریس می‌کند و سفر هفتگی با قطار، فرصت خوبی برای ارتباط بیشتر با منظره برای او فراهم می‌کند.

او می‌گوید: زمانی در مورد منظره شیفته‌گری و عینیت‌گرایی وجود داشت و بعد برای روشنفکرهای دهه 40 این مسئله پیش آمد که نگاه به منظره حتماً باید تقلیدی باشد؟ سال‌ها بعد هم یک نگاه انتقادی در مورد منظره به وجود آمد و حالا ما دنبال این هستیم که از منظره فاصله بگیریم. در دهه 40 شمسی خیلی از هنرمندان و روشنفکرها به دنبال این بودند که در آثارشان بیزار بودن از شهرنشینی را عنوان کنند و هویت خودشان را در روستاها نشان بدهند. این را در رمان‌های "جای خالی سلوچ" و "کلیدر" نوشته محمود دولت‌آبادی، فیلم "گاو" به کارگردانی داریوش مهرجویی و نقاشی‌های پرویز کلانتری می‌توان به عینه دید. چند سال بعد و درست در زمان انقلاب، منظره نگاه سیاسی پیدا کرد و بیشتر در نخل‌های سوخته، سروهای خمیده و اتفاقات دوران جنگ تعریف شد. پس از سال‌های جنگ تحمیلی هم منظره شکل جدیدی پیدا کرد و بحث مفهوم در منظره مطرح شد. الان هم منظره برای یک جوان امروزی دیگر آن چشم‌انداز قبلی را ندارد و هنرمندان نقاشی منظره بیشتر پل، آپارتمان و نماهای شهری را می‌کشند و در داخل آن از عناصری استفاده می‌کنند که اثرشان را مفهومی‌تر کند.