به گزارش تجسمی آنلاین، نمایشگاه سریگرافی‌های بابک گرمچی در گالری آریا برپاست. گرمچی درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: این نمایشگاه با هدف حمایت از سایت آرته شکل گرفت و تصمیم گرفتم آثار تعدادی از هنرمندان را با شیوه خودم چاپ کنم. در واقع با استفاده از دانش سی‌وچند ساله خود، زیرا با چاپ شروع به نقاشی کردم.
گرمچی ادامه داد: تعدادی از کارها توسط گالری آریا انتخاب شد و بخش دیگری با این هدف انتخاب شد تا ببینیم از نظر تکنیکی آن نقاشی‌ها را می‌توان به چاپ سیلک تبدیل کرد یا خیر. مراحل آماده‌سازی این پروژه ۱۱ ماه نظری و ۱۱ ماه عملی طول کشید. پس از انتخاب هنرمندان و آثار آنها شروع به کار کرده و سعی کردم روحی که هر نقاش در کارش داشت را در چاپ بیاورم.
او با بیان اینکه هر نقاش برای خود روحیه خاصی دارد و موضوع‌های ویژه‌ای را کار کرده است افزود: آثار اعتراضی، تزیینی، مفهومی و... هرکدام ایجاب می‌کرد که کار متفاوتی انجام دهم. در حین تفکیک کردن و انتخاب رنگ‌ها باید به همه این مسائل دقت می‌کردم. به‌عنوان‌مثال آثار منوچهر معتبر کارهایی تلخ با تفکر اجتماعی است و نمی‌توانستم آنها را با رنگ‌هایی چاپ کنم که روح تفکر را از کار گرفته و آن را به اثری تزیینی تبدیل کند.
گرمچی افزود: رنگ‌های چاپ به سه دسته مات، براق و نیمه براق تقسیم می‌شوند و هرکدام از آنها حس و حال متفاوتی را به وجود می‌آورند که در هنگام انتخاب آنها باید دقت زیادی انجام داد. به‌عنوان‌مثال آنه محمد تاتاری به من گفت که در آثارش از پارچه‌های ساتن براق استفاده می‌کند و من هم با در نظر گرفتن این نکته از رنگ براق برای چاپ اثر استفاده کردم تا روحیه شادی در کارش باقی بماند.
این نقاش و گرافیست ادامه داد: با تجربیات قبلی خود و دانشی که داشتم، می‌توانستم رنگ‌ها را برجسته یا تخت کار کنم و این موضوع باعث می‌شود که در کار بافت ایجاد شود. متاسفانه به دلیل اینکه چاپ‌ها زیر شیشه قرار گرفته‌اند بازی‌هایی که با رنگ کردم دیده نمی‌شود و مخاطب نمی‌تواند بافت‌های ایجاد شده توسط رنگ را ببیند در حالی‌که دقت زیادی در این زمینه شده است. به عنوان مثال در کار آیدین آغداشلو چشم‌بندی که روی صورت خانم قرار گرفته است یک تنظیف واقعی بود، من هم برای اینکه بافت را در چاپ به وجود آورم یازده بار روی هم، آن قسمت را چاپ کردم تا ضخامت بیشتر از یک میلی‌متر به وجود آمد.
گرمچی ادامه داد: نکته قابل توجه در این مجموعه آن است که در حین انجام کارها چندین تکنیک جدید دیگر را به دست آوردم. در واقع مشغول کشف تکنیک‌های جدید و بسیار خاصی بودم که می‌توانند بیان ویژه‌ای را به وجود بیاورند و تشنه ارزیابی آنها برای کارهای بعدی هستم.
او درباره میزان وفاداری به طرح‌های اصلی گفت: بعضی از این کارها را با دلم انجام دادم و بعضی را با استرس و نگرانی. تعدادی از آثار را می‌دانستم که امکان هیچ تغییری در آنها وجود ندارد که این موضوع گاه به دلیل حساسیت زیاد نقاش و گاه به دلیل حساسیت‌های خود طرح بود. به‌عنوان‌مثال در کار آیدین آغداشلو هیچ تغییری نمی‌توانستم بدهم یا در کار بهرام دبیری یک خط هم امکان جابجا شدن نداشت؛ زیرا همه طرح به هم می‌ریخت. اما در آثار غلامحسین نامی، رضا لواسانی، حسین ماهر و... در عین وفاداری به نقاشی، برای اینکه به نتیجه خوبی برسم با تائید خود هنرمند تغییراتی در کار ایجاد کردم.
گرمچی ادامه داد: به عنوان مثال کار واحد خاکدان یک اثر کاملا کلاسیک است که با هیچ چاپی به جز دیجیتال امکان بازنمایی آن نیست. در چاپ سیلک حتی اگر در بهترین حالت و به شکل درست انجام شود باز هم اصالت این نقاشی از بین می‌رود و تبدیل به اثر دیگری می‌شود. در این شرایط خود هنرمند باید این موضوع را قبول کند و اجازه دهد که چنین تغییراتی در کارش ایجاد شود. آثار این مجموعه در واقع دوباره تألیف شدند، یعنی تعریف من از اثر یک نقاش یا گرافیست هستند، مانند کار نوازنده‌ای که ردیف میرزا عبدالله را با دیدگاه خود اجرا می‌کند.
او با بیان اینکه چاپ دستی با چاپ دیجیتال تفاوت زیادی دارد، افزود: موارد مهمی در درجه خلوص رنگ‌ها، بافت رنگ و اتفاقات حین چاپ وجود دارد که ویژگی‌های خاصی به چاپ دستی می‌دهد. خلاقیت در حین کار اتفاق می‌افتد و در چاپ دستی چون مرحله به مرحله این کار انجام می‌شود مجبور می‌شوید خیلی چیزها را در هنگام کار تغییر دهید و این موضوع باعث می‌شود به کار اورجینال دست پیدا کنید. درست است که هرکدام از آثار این مجموعه را در ۳۰ نسخه کار کردم اما به نظر من هیچ‌کدام از آنها مثل هم نیستند و تفاوت‌های اندکی در آنها وجود دارد.
گرمچی درباره جایگاه چاپ دستی در دنیای هنر گفت: یکی از دغدغه‌های هنری در دنیای چاپ این است که اصولاً چرا باید یک اثر هنری دوباره چاپ شود. در هیچ جای دنیا یک اثر نقاشی را دوباره چاپ نمی‌کنند بلکه هنرمند طراحی می‌کند برای اینکه چاپ شود. من هم هیچ‌وقت کار نقاش دیگری را چاپ نکردم چون خودم طراحی و نقاشی می‌دانم و ترجیح می‌دهم طرح‌های خودم را چاپ کنم. این نمایشگاه تنها تجربه‌ای بود که در زمینه چاپ آثار سایر هنرمندان داشتم و امیدوارم شرایط کشور به گونه‌ای باشد که نمایشگاه‌های بعدی چاپ را به شکل دیگری برگزار کنم.
گرمچی ادامه داد: کار چاپ بسیار سخت است و به همین دلیل تعداد کسانی که در آن فعالیت می‌کنند بسیار اندک است. بیش از ۳۰ سال کار چاپ مرا بسیار فرسوده کرده است، اما امروز در دورنمای فرهنگی هنری کشور روشنایی نمی‌بینم که آثاری تولید کنم و امیدوار باشم به دست آیندگان برسد. امید ما برای تولید کار بسیار ضعیف است و به همین ترجیح می‌دهم فعالیت خود را بیشتر به سمت آموزش ببرم و تجربیات خود را به دیگران انتقال دهم. تکنیک‌های بسیار زیادی را در این سال‌ها کشف کردم اما نمی‌دانم با آنها چه کنم. دلم می‌خواهد با عشقی که دارم کاری انجام دهم اما این کار هم هزینه می‌خواهد و هم اینکه باید مخاطب و خریداری برای آن وجود داشته باشد.
نمایشگاه سریگرافی‌های بابک گرمچی تا 22 آذر در گالری آریا به آدرس خیابان ولیعصر، بالاتر از سه‌راه دکتر بهشتی، کوی زرین، پلاک 10 برقرار است.
منبع:هنرآنلاین