تجسمی آنلاین، شروین‌کندری: علی قهرمانی متولد 1357 فعالیت هنری خود را از سال 1372 آغاز کرده و تا به امروز 8 نمایشگاه انفرادی، 12 نمایشگاه گروهی، مرمت آثار پیشکسوتان ومشاور اجرایی در چند پروژه هنری را در کارنامه خود دارد.
در این رویداد با عنوان "باد‌صبا" مخاطب بیشتر با یک فضای ایرانی مواجه می‌شود که یادآور تاریخ شعر و اساطیر بوده‌است. آثار در این مجموعه روایتی تاریخی با خود به همراه دارد و با ترکیب مواد برروی بسترهای گوناگون به نمایش درآمده. آنچه که در این رویداد زیبایی قلمداد می‌شود، تلفیق نگاه ادبی هنرمند با نقاشی به سبک‌وسیاق هنرمندان اسطوره‌ایی ایرانی خواهد‌بود. علی قهرمانی با درایت تمام این حجم از زیبایی را در قالب محتوا، رنگ، بافت، ترکیب‌بندی و دیگر عناصر فرمالیستی به تصویر کشیده‌است. وجود رویکرد ادبی و شاعرانه در این مجموعه باعث شده تا مخاطب با نگاهی عمیق‌تر به آثار بنگرد و به کشف زیرساخت‌های بنیادین و بن‌مایه‌های تاریخی این رویداد بپردازد. رخداد "باد صبا" علاوه بر شاعرانگی، توجه مخاطب را به نگاه نمادین موجود در نقاشی‌ها جلب می‌کند. دیدگاه نمادگرایی در این نمایشگاه، پدیده‌ایست که از ترکیب نماد انسانی، حیوانی و گیاهی شکل گرفته و تاثیر بسزایی در مفهوم سازی مجموعه دارد.
نقاشی‌های این رخداد به چند دسته تقسیم می‌شوند: 1ـ نقاشی 2ـ نقاشی‌خط 3ـ ترکیبی از نقاشی و خط. در نقاشی‌ها نگاه نماد‌گرا و استفاده از عناوینی شاعرانه مورد توجه قرار می‌گیرد و در دو دیدگاه دیگر ترکیب شعر، نقاشی یک فضای همزمانی در هنر ایجاد خواهدکرد. در این مجموعه سوژه‌ی اصلی برگرفته از دو عامل، متون ادبی و موتیف‌های ایرانی بوده که به نوعی با تلفیق دنیای مدرن هنرمند، هویت نوینی از اسطوره و تمدن ایران زمین را بازسازی می‌کند.
نمایشگاه "باد‌صبا" با ترکیبی جدید از عناصر بصری، یادآور نقاشی‌های دوره قاجار بوده‌است. درواقع مخاطب با حضور در این رویداد برگی از تاریخ را ورق می‌زند. هر اثر اشاره به ادوار گوناگون داشته که با ترکیب عناصر بکار‌رفته شده بار معنایی متفاوتی خواهد داشت. همه‌ی عناصر فرمالیستی در این مجموعه دارای نقشی مجزا از هم بوده‌اند، اما برای درک آن‌ها و پی بردن به روند کاری هنرمند ابتدا باید به صورت کلی به آثار نگاه شود، سپس آنچه که بیشتر از همه خودنمایی می‌کند در قالب تصویر بار معنایی متفاوتی را با خود همراه می‌سازد و سمت و سویی دیگر از آثار را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهد.
در وهله نخست آنچه به چشم مخاطب جهت خواهد‌داد و ایرانی بودن فضای رویداد را بهتر جلوه می‌دهد، استفاده از رنگ‌های درخشانی است که یک فضای کاملا ایرانی در نگاه مخاطب پدید می‌آورد. باید توجه ویژه‌ایی به نحوه قرارگیری رنگ‌ها در کنار یکدیگر داشت و آن‌ها را مورد مطالعه قرار داد. رنگ در هر جامعه و فرهنگی دارای معانی خاص مدنی و مذهبی بوده که در ایران نیز همین روند را طی می‌کند و در شرایط اقلیمی و ادوار مختلف معانی متفاوتی به خود می‌گیرد.
بیشترین چرخه رنگی که در آثار علی‌قهرمانی به چشم می‌خورد، سفید، قرمز، طلایی، آبی فیروزه‌ایی و آبی‌لاجوردی بوده است. سفید نماد پاکی و صلح بوده که در تمامی ادوار اینگونه از آن یاد شده، هنرمند در آثارش از رنگ قرمز بهره فراوان گرفته است تا احساسات مخاطب را برای درک بهتر آثار تحریک کند. رنگ طلایی اشاره به حضور خورشید و تابش نور در آثار دارد، رنگی گرم که ماهیت خود را از دوران زرتشتیان تا به امروز در قالب خورشید و نور، حضور و قدرت لایتناهی پروردگار یکتا، حفظ کرده و نماد دانش، موفقیت و پیروزی، قدرت مردانه و سخاوت بوده‌است. رنگ آبی فیروزه‌ایی و لاجوردی نشان دهنده‌ی آرامش و بناهای تاریخی مختلفی را یادآور می‌شود، همچنین رنگ آبی‌فیروزه‌ایی تاحدی فضای مردانه در آثار ایجاد کرده که به نحوی نشانگر ردپای هنرمند در آثارش خواهد‌بود. تمامی رنگ‌های بکار برده شده به گونه‌ایی شخصیت هنرمند را بازگو خواهدکرد.
علی قهرمانی با درایت تمام سعی در بهره مند شدن از تلفیق و ترکیب عناصر در آثارش را دارد، او تلاش بر این داشته تا یک فضای همزمانی از بودن‌ها و نبودن‌ها، دنیای مدرن و دنیای سنتی به نمایش گذارد. این تلاش‌ها بروندادی متفاوت از آثار هنری را در ذهن مخاطب رقم می‌زند. بروندادی که انزوا و روزمرگی جامعه امروزی را شامل می‌شود. همه‌ی اتفاق‌های بصری برای پیدایش بافت مورد نظر هنرمند در کنار هم قرار می‌گیرند. گاهی این بافت‌ها از ترکیب سطوح رنگی با نقطه و خط ایجاد شده و گاهی به شکل یک اثر با استفاده از ترکیب‌مواد و دیگر عامل‌های دیداری در یک نقاشی خودنمایی خواهد کرد.
هر اثر در این مجموعه برگی از تاریخ هنر ایران را ورق می‌زند و اشاره به فرهنگ و سنت ایرانی دارد. هنرمند با قراردادن چهره و فیگور زن در آثارش، نگاهی به حضور زنان و اهمیت آن‌ها از گذشته تا به امروز داشته که خود رویکردی فمینیستی به دنبال دارد و با بکار بردن رنگ آبی پیامدهای مثبتی همچون برابری زنان و مردان را شامل خواهد شد.
این نمایشگاه با تمام فرایند مثبتی که با خود در پی داشته، مواردی را با خود به همراه دارد که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد. مخاطب هنگامی که با دقت بیشتری به آثار نگاه می‌کند در حین زیبایی، متوجه تکرار ترکیب بندی در نقاشی ها خواهد شد. این تکرار باعث یکنواختی روند نمایشگاه می‌شود و گاهی روزمرگی زندگی‌های کنونی را بازگو خواهد کرد. این رویداد به گونه‌ایی پیش‌رفته که آثار در مرز بین نقاشی و تصویرسازی حرکت می‌کنند. حضور دِسَن‌ها و حس روایتگری بیشتر به نقاشی های قهوه خانه‌ایی و تصویرسازی نزدیک بوده، با این حال نمی‌توان این آثار را به‌دور از نقاشی خطاب کرد. حضور عناصر بصری، خصوصا رنگ و بافت حس نقاشی را به مخاطب القا می‌کند.
نمایشگاه علی قهرمانی از 5شهریور 1398 تا 17 شهریور1398 در گالری سیحون به آدرس تهران، خیابان وزراء، کوچه چهارم، پلاک11 برگزار شده است.