به گزارش تجسمی آنلاین، این نقاشان نه تنها مهارت بالایی در خلق تابلو نقاشی دارند، بلکه فعالیت این هنرمندان تاثیرات شگرفی در فرهنگ غرب به وجود آورده است. بسیاری از این هنرمندان، آوانگارد محسوب می‌شوند؛ چراکه از مرزها عبور کرده و به نوآوری‌های شگفـت‌آوری دست پیدا کرده‌اند. بسیاری از این هنرمندان در دوران حیات نیز به عنوان نابغه شناخته می‌شدند و به موفقیت رسیده بودند، این درحالی است که سایر آنها پس از مرگ به شهرت رسیدند.
برای اینکه هنرمندی به جمع بزرگترین نقاش‌های جهان ملحق شود، باید از مجموعه‌ای از مهارت‌ها، تفکر خلاقانه و عزم برخوردار باشد. با وجود چنین ویژگی‌هایی آثار هنری برجسته و برآمده از نبوغ خلق خواهد شد که گاهی تا صدها سال همچنان مخاطبان را مجذوب می‌کنند.
«پابلو پیکاسو»(۱۹۷۳-۱۸۸۱)
«پیکاسو» با وجود ۸۰ سال فعالیت هنری در سبک‌های مختلف و خلق بیش از ۲۰,۰۰۰ اثر هنری، بی‌شک یکی از مشهورترین نام‌های هنر غرب است. نقش او در شکل‌گیری «کوبیسم» به اندازه‌ای کافی است که نام او را در کتاب‌های تاریخ ماندگار کند، اما «پیکاسو» کارنامه پربارتری از خود به جای گذاشت. او در هنر کلاسیک به تسلط رسید و سپس با تغییر آن به سبکی جدید، تازه و مدرن رسید. «گرنیکا» از مشهورترین آثار هنری او محسوب می‌شود.
پیشنهاد مکان‌هایی برای تماشای آثار «پابلو پیکاسو»: موزه پیکاسو، موزه ملی مرکز هنر رینا سوفیا و موزه هنر مدرن(MoMA).
«رامبرانت»(۱۶۶۹-۱۶۰۶)
«رامبرانت فان راین» به اندازه‌ای شهرت دارد که ما حتی امروزه این نقاش چیره‌دست هلندی را با نام کوچک صدا می‌زنیم. او که تابلوهای نقاشی با موضوعات مختلفی از جمله منظره و صحنه‌های تاریخی و اسطوره‌ای را خلق می‌کرد، در بخش اعظمی از قرن هفدهم میلادی چهره برجسته هنر هلند بود. او علاوه بر اینکه برخی از مهم‌ترین پرتره‌های گروهی عصر طلایی هلند را خلق کرده است، حدود ۸۰ خودنگاره در قالب تابلو نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت.
بهره‌گیری استادانه «رامبرانت» از نور، او را به یکی از محبوب‌ترین نقاشان در بین هنردوستان امروزی تبدیل کرده است. تابلوهای نقاشی «گشت شبانه» و «کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ» از مشهورترین آثار هنری او به شمار می‌روند.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار رامبرانت: موزه ملی آمستردام، موزه هنر متروپولیتن و گالری ملی لندن.
«فریدا کالو»(۱۹۵۴ – ۱۹۰۷)
مجموعه خودنگاره‌های «فریدا کالو» و نزدیکی او به میراث فرهنگی‌اش، این هنرمند مکزیکی را به یکی از بزرگترین نقاشان قرن بیستم تبدیل کرده است. «کالو» امروزه به عنوان یکی از چهره‌های برجسته فرهنگ عامه شناخته می‌شود اما نباید از مهارت‌های بالای او به عنوان یک نقاش و ابتکارهای او برای معرفی فرهنگ مکزیک به طیف وسیعی از مخاطبان غافل شد. «دو فریدا»(۱۹۳۲)، «خودنگاره با گردنبند خار و مرغ مگس»(۱۹۴۰) از مشهورترین آثار هنری این نقاش به شمار می‌روند.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «فریدا کالو»: موزه هنر مدرن (MoMA).
«سالوادور دالی» (۱۹۰۴- ۱۹۸۹)
سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک که همه او را با نام سالوادور دالی می‌شناسند، یک هنرمند سورئالیست اسپانیایی بود که در ۱۱ ماه مه سال ۱۹۰۴ در فیگورس،کاتالونیای اسپانیا به دنیا آمد.
این هنرمند به دلیل سبک منحصر به فرد و عجیب خود، مهارت فنی، طراحی دقیق و تصاویر چشمگیر و عجیب در آثارش، بسیار مشهور و شناخته شده است تا جایی که دالی را یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم می‌دانند.
دالی فردی به شدت خیال‌پرداز بود و شخصیت پر زرق و برق و ظاهر متمایز دالی نیز، با سبیل‌های برآمده بسیار معروف خود که نوک آنها را همیشه به بالا تاب می‌داد و به سبیل ۱۰ و ۱۰ دقیقه شهرت داشت و همچنین رفتارهای عجیب و غریب و تئاتری بودنش، او را مشهور‌تر ساخت و همیشه با کارها و رفتارهای عجیب و غریب و اظهارات تحریک آمیز، خود توجه عمومی را به خود جلب می‌کرد.
«لئوناردو داوینچی»(۱۵۱۹-۱۴۵۲)
«داوینچی» علاوه بر اینکه مواد اولیه متفاوتی را برای خلق آثار هنری امتحان کرده بود، روش‌های مبتکرانه را برای خلق ترکیب‌های خیره‌کننده به کار می‌گرفت. در حقیقت، ترکیب مثلثی «داوینچی» که امضای او محسوب می‌شود، امروزه همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یکی از دوست‌داشتنی‌ترین طرح‌بندی‌های بصری نقاشی شناخته می‌شود.
با اینکه «داوینچی» بیشتر برای خلق نقاشی‌هایی همچون «مونالیزا» و «شام آخر» به عنوان یک اسطوره در تاریخ هنر شناخته می‌شود، اما کارنامه هنری او تقریبا کوچک بود: فقط ۱۷ مورد اثر منسوب به او امروزه به جای مانده است.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار داوینچی: لوور پاریس، گالری ملی لندن و کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه میلان.
«گوستاو کلیمت»(۱۹۱۸-۱۸۶۲)
«کلیمت» که یکی از شخصیت‌های اصلی جنبش هنری «جدایی وین» بود، هزاران طراحی و کارنامه پرباری از خود به جای گذاشت. این هنرمند اتریشی بیشتر برای خلق مجموعه‌ای از نقاشی‌هایی درخشان و با استفاده از ورقه طلا شناخته می‌شود. از مشهورترین آثار هنری این نقاش به تابلو نقاشی «بوسه» می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد مکان‌هایی برای تماشای آثار «گوستاو کلیمت»: بلودر و گالری نئو.
«وینسنت ون‌گوگ»(۱۸۹۰-۱۸۵۳)
با اینکه «ون‌گوگ» امروزه به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان هنر غرب شناخته می‌شود اما این نقاش در دوران حیات به موفقیت چندانی دست پیدا نکرد. با این حال، نقاشی‌های خیره‌کننده او از اوایل قرن بیستم مورد توجه و تحسین قرار گرفتند. این نقاش پست امپرسیونیست که از ضربات قلم‌مو خاص و رنگ‌های چشمگیر برای خلق تابلوهای نقاشی استفاده می‌کرد، با خلق این تابلوهای نقاشی مسیر را برای هنر مدرن هموار کرد.
تابلوهای نقاشی «ون‌گوگ» به ویژه «شب پرستاره» به اندازه‌ای محبوب است که امروزه موضوع نمایشگاه‌های هنری ویژه‌ای است که با استفاده از نورپردازی برگزار می‌شوند. مجموعه تابلوهای نقاشی «آفتاب‌گردان‌ها» نیز از دیگر آثار قابل توجه او به شمار می‌روند
پیشنهاد بیشترین مکان‌ها برای تماشای آثار «ون‌گوگ»: موزه ون‌گوگ، موزه هنر مدرن(MoMA) و موزه اورسی.
«کلود مونه»(۱۹۲۶-۱۸۴۰)
«کلود مونه» که سه‌پایه نقاشی را به خارج از کارگاه و فضای باز برد و سوژه‌های مختلف را در نور و زمان متفاوت نقاشی کرد، شاید محبوب ترین نقاش امپرسیونیست باشد. در حالی که برخی از آثار هنری او، مانند مجموعه «نیلوفرهای آبی»، در سطح جهانی شناخته شده‌تر هستند، او آثار هنری بسیار دیگری را نیز را در طول دوران خلاقیت خود خلق کرده است. از جمله این نقاشی‌ها به مجموعه «کومه‌ها» می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «کلود مونه»: موزه اورسی و موزه هنرهای زیبای بوستون.
«میکل آنژ»(۱۵۶۴- ۱۴۷۵)
درحالی که «میکل‌آنژ» خود را به عنوان یک مجسمه‌ساز در نظر می‌گرفت، راه‌یابی او به این فهرست نشان از نبوغ واقعی او دارد. تعداد اندکی از نقاشی‌های «میکل‌آنژ» تا به امروز به جای مانده است، اما همین نقاشی‌ها به عنوان برخی از برترین نقاشی‌های جهان شناخته می‌شوند. توانایی او در تسلط سریع خلق فرسکو و نقاشی کردن آن در ارتفاعات بالاتر در سقف کلیسای سیستین و «داوری نهایی» که همچنان منبع الهام نقاشان امروزی است، قابل مشاهده است.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار میکل‌آنژ: موزه‌های واتیکان و گالری اوفیتزی.
«فرانسیس گویا» (۱۷۴۶-۱۸۲۸)
فرانسیسکو خوزه گویا یا فرانسیسکو خوسه گویا نقاش و چاپگر سبک رمانتیسیسم اسپانیایی بود. وی مهم‌ترین هنرمند اسپانیایی اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن نوزدهم به حساب می‌آید و در طول زندگی طولانی خود مفسر دوران خود بوده‌است.
از فرانسیسکو گویا به عنوان آخرین بازماندگان نسل استادان کهنه‌کارِاروپایی (لقبی که به نقاشان اروپاییِ پیش از قرن نوزدهم داده می‌شد) یاد می‌شود. او از پیشگامان دوران پیش از مدرنیسم است که فلسفهٔ ذهنی و تکنیک به کار رفته در آثارش، سال‌ها بعد مورد استفادهٔ نقاشان بزرگی چون ادوار مانه و پابلو پیکاسو قرار گرفت.
وی بعد از یک تب شدید، در سال ۱۷۹۲ کر شد و این باعث درون‌گرایی و کناره‌گیری او گردید. به‌دنبال سکته مغزی از ناحیه راست فلج شد و از رنج در اثر ضعف بینایی و عدم دسترسی کافی به مواد نقاشی در ۱۶ آوریل ۱۸۲۸ در سن ۸۲ سالگی در گذشت.