تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: اثرگذاری لگام بر انسان و حیوان درتضاد با یکدیگر قرار دارد و این به نوعی مفاهمه ای است که برای یکی آزادی عمل و ناهنجاری و برای دیگری اطاعت و اهلیت را در پی خواهد داشت.لگام‌های نامرئی عنوان نمایشگاهی است که در روزهای گذشته در معرض دید علاقمندان دنیای هنر بوده است.مریم مقدم نقاش نماشیگاه لگام های نامرئی فارغ‌التحصیل مقطع فوق‌لیسانس نقاشی و دانشجوی دکترای پژوهش هنر است.

آثارمقدم در چند نمایشگاه انفرادی و گروهی در ایران و دیگر کشورها به نمایش درآمده است. در کارنامه این هنرمند سابقه شرکت در بینال فلورانس به چشم می خورد. از سوی دیگر مقالات این هنرمند در نشریات خارجی به چاپ رسیده و از او کتاب «آیینه خیال» درباره نقاشی قهوه‌خانه منتشر شده است. 

نمایشگاه مریم مقدم با عنوان لگام‌های نامرئی دریچه‌ایی به سوی هستی و فراتر از آن را به روی مخاطب باز می‌کند. بازگشایی این دریچه به خودی خود بیانگر نوع نگاه سورئالیستی ناخواسته و یا از پیش تعیین شده  در این مجموعه می‌شود. علاوه بر این با توجه به کنش و واکنش‌های رنگی، تضادهای پیش‌آمده، و حرکت و جنبش های خطی جنون آمیز موجود در آثار نمی‌توان منکر نگاه اکسپرسیونیستی هنرمند در این مجموعه شد.

با توجه به عنوان نمایشگاه که بخشی از آن به لگام و بخشی دیگر به نامرئی بودن آن می‌پردازد، باید به دنبال حسی به وجود آمده بین دو موجود گشت که یکی را فرمان بردار و دیگری راهبر می کند بدون هیچ ابزار به یوق کشده شدن.
اتصال در رویکرد فیگوراتیو این مجموعه بیش از پیش خودنمایی می‌کند و به ذهن و نگاه مخاطب جهت می‌دهد تا آنچه هنرمند در ذهن پرورانده را بهتر درک کند. درواقع نمایشگاه مریم مقدم از بودن‌ها و نبودن‌هایی پرده‌برداری می‌کند که حضور آن‌ها هم کمک کننده است و هم می‌تواند آزار دهنده باشد. 

برای درک بهتر مسائل زیرساختی مجموعه بعضی از اسب‌ها رام شده هستند و برخی دیگر رها از قیود. تا اینجا مخاطب به‌خوبی متوجه ابزار لگام و تاثیر آن‌ها می‌شود. از طرفی دیگر فیگورها و پیکره‌های مردانه‌ایی که توسط هنرمند خلق شده‌است معنایی متفاوت به خود می‌گیرد. معنایی متضاد از آزادی اسب‌های وحشی که می‌تواند بیانگر یک اسارت باشد. وضعیت به نمایش در‌آمده در بعضی آثار به رنج و عذاب اشاره می‌کند و در دیگر آثار با بالهای پریان سخن از رهایی از شرایط ناپایداری می‌کند که باعث و بانی آن لگام و تاثیرات آن بوده‌است. 

همانگونه که در استیتمنت مجموعه آمده است: " زیبایی، آنگاه که به پایان رسد؛ خردورزی آغاز می‌گردد. این بیان اسکار وایلد در رمان " دوریان‌گری " گویای چیستی آثار مریم مقدم است. پیکره‌های دفرمه و کژنمای انسانی که در یک ازپا افتادگی ابدی، محکوم به بودن هستند و نایی برای ایستادن ندارند؛ انزوایی به بار نشسته از معاصریت. اسبهایش که استعاره واره‌هایی از زمان و زمانه‌اند که در کنار پیکره‌ها گذار از این عرصه را ممکن می‌سازد و پذیرش را میسر می‌سازند و او را پری وار به سوی نور و اصالت هستی رهنمون می‌شوند. آفرینشگر، انسان معاصر را به‌گونه‌ایی به تصویر می‌کشد که هرچند به این لگام‌ها تن داده اما همچنان امید برخاستن و رهایی از رنج در رفتارش نهادینه باشد. هنرمند درمیان این قیل ‌و قال انسان – رنج ... نوعی تولد را به مثابه‌ی پذیرش هستی و ناتوانی در تقابل با رنج را مطرح می‌کند. بر مرکب خیال باید رهسپار شد تا راهی جست! " 

اینکه هنرمند از اسکار وایلد و رمان دوریان گری در استیتمنت خود بهره گرفته و نام برده است سبب می‌شود تا ذهن ها به سمت فضای زیبایی شناسانه و حتی عکس آن که مسبب شکل‌گیری یک پارادوکس مفهومی و معنایی می‌شود برود.
از سویی دیگر علاوه بر دیدگاه روانشناسانه حاکم بر آنچه در این نمایشگاه وجود دارد، اشاره به عنوان این رمان و بهره‌گیری برای تفسیر آنچه‌که پشت پرده‌ی لگام‌های نامرئی است، مخاطب با یک دیدگاه فلسفی مواجه می‌شود که در تعامل با فضای روانشناختی موجود است. به عبارتی دیگر این ارتباط مفهومی اشاره به نادیده‌ها و ناگفته‌هایی دارد که در رمان دوریان گری با عنوان پلیدی و اعمال و رفتار نابه هنجار از آن‌ها یاد شده‌است.

در آثار مقدم فیگورها به شکل جنین دارای یک پیچ و تاب خوردگی و درهم تنیدگی هستند که این امر به خودی خود یادآور تولدی دیگر ویا یک نوزایی می‌شود. در واقع یک مسیر جدید برای انسان معاصر تعریف شده است که هنرمند با خطوط اکسپرسیو و پر و بالهای سورئالیستی ماهیت نوین آن را به نمایش در آورده‌است و یک قدرت نمایی در استفاده از ابزار قلم و رنگ حاصل آن است. با این تفاوت که اگر مخاطب در این نمایشگاه از ایده تا اجرا به صورت پلکانی پیش رود متوجه تشابهاتی می‌شود که در فرم فیگورها و اسب ها پیشتر بارها و بارها با آن مواجه شده است. آنچه در این مجموعه تغییر ایجاد کرده زیرساخت فکری و ترکیب این دو عنصر اصلی با ضرب قلم‌هایی متفاوت بوده است. 

به طور کلی‌آثار این مجموعه به روش آکرولیک روی بوم به اجرا در آمده‌اند و مخاطب را با بعدی دیگر از انسان و حیوان مواجه می‌سازد. بعدی که در آن نمادگرایی امانیستی و حیوانی برای بیان آنچه در ذهن هنرمند است نقش بسزایی دارد.
نمایشگاه انفرادی آثار مریم مقدم با عنوان لگام‌های نامرئی از تاریخ 29 تیرماه 1403 تا تاریخ 8 مرداد 1403 در گالری نیان به آدرس: میدان هفت‌تیر، مفتح جنوبی، کوچه تور، خیابان ورمز آبادی، بن‌بست ابهری، پلاک 5 برگزار است.